Samen met mijn vriendin reden we dwars door paar oude dorpjes ( met slechte paden en daarna kwamen we op de verharde wegen ) onderweg naar een klein kerkje in Kellaki. Daar aangekomen te zijn, staken wij samen kaarsjes aan voor haar zieke vader. Bijna vloeiden haar tranen over haar wangen maar ze hield zich sterk en ze had zin in deze lege ruimte ( met paar vreemden om ons heen ) te staren en luisteren naar de gesprekken van padre. Ondanks dat het allemaal in het Grieks was heb ik haar hand vast gehouden en samen geluisterd naar padre.