België
Mijn eerste keer
Het was 1969. Ik was net twaalf jaar geworden. We gingen op zomerkamp, een week van huis. Met de padvinderij. Scouting was nog niet uitgevonden. We fietsten vanuit Den Haag helemaal naar Strijbeek, onder Breda. Het weer was matig en de tocht zwaar want zo ver had ik nog nooit gefietst. Drieënnegentig kilometer stonden er uiteindelijk op de teller. Bij elke wielomgang een tikje tegen het tandwieltje van het ding. Nauwkeurigheid niet gegarandeerd.
Een volgende dag gingen we op patrouilletocht met 6 jongens. Weer op de fiets. We kregen opdrachten mee en gingen op pad. Het zonnetje scheen en mijn hart stond in vuur en vlam. We gingen naar België. Echt naar het BUITENLAND. MIJN EERSTE KEER[. Hoe anders zou het zijn.
Alle zintuigen stonden op scherp want ik mocht er niks van missen. Je wist ten slotte niet of je weer in het BUITENLAND komen. Hoofdletters geven het belang van de gebeurtenis nog onvoldoende aan. Bij de grens hield het fietspad op en na het passeren van de slagboom kwamen we op de kinderkoppies. We hobbelden naar Meerle. Een slaperig plaatsje met op het dorpsplein een flinke kerk. Niet een wereldschokkende plek maar voor mij o zo bijzonder.
Het werd nog mooier. We gingen naar een winkel. Ik kocht er een rolletje King Pepermunt. In die tijd had je gewone van een kwartje maar ook rolletjes met kleintjes,. Die waren een dubbeltje. Maar nu waren we in België. Daar had je franken die ongeveer zeven cent waard waren. En daar hadden ze ook van die kleine rolletjes pepermunt. Die kostten precies één frank en waren gewoon een stukje korter. Dst was nog eens bijzonder.
Met deze trip was mijn nieuwsgierigheid naar het buitenland definitief gewekt. Misschien vertel ik jullie nog eens over
een andere trip