Maak kennis met Astrid.

Astrid was altijd een zuchtende Antwerpse dame op respectabele leeftijd... en die respectabele leeftijd was haar ook erg aan te zien. Steunend en kreunend ontving zij haar zelden opgewekte gasten in haar roestige schilferige tochtige onderkomen. Het is niet zozeer dat je niet kon zien dat er onderhuids eigenlijk een prachtige dame in haar schuilde maar op één of andere manier gaf men daar niets om. Astrid was zoals ze was, respectabel, functioneel, melancholisch troosteloos maar vooral vergane glorie.

Tot… op een mooie gedenkwaardige dag….men besloot dat het zo niet langer kon met Astrid. Haar gebrekkige gezondheid was zodanig dat zij niet meer zelfstandig of zonder gevaar voor haar gasten op haar geliefde plekje in het centrum van de fraaie Scheldestad kon leven. Astrid moest aan een heuse make-over! Maarrrr… op voorwaarde van behoud van haar karakteristieke schoonheden. En ik moet zeggen... dat is fantastisch gelukt! Astrid's uiterlijk praalt weer authentiek als vanouds. En ze durft haar innerlijk verscholen bruisende, moderne en mondaine eigenschappen weer ruimschoots en zonder enkele gêne te tonen.

Astrid is de stralende oude nieuwe koningin der spoorwegen…
Astrid is Centraal Station Antwerpen, mooisprakiger bekend als "de Spoorwegkathedraal". Onlangs nog verkozen tot mooiste van Europa.