Halverwege onze pittige wandeling is het eindelijk tijd voor lunch. Na al dat geklim en geklauter door de zeer natte rijstvelden in dichte mist zijn we daar wel aan toe. We lunchen in een klein houten hutje bij de mensen thuis. We worden opgewacht door hordes met kinderen die ons armbandjes willen verkopen. Als ik mijn broodje op heb haal ik mijn stickervellen te voorschijn en worden de kleine verkopers weer spontaan even kind. Zelfs de volwassen vrouwen willen toch wel graag een sticker hebben. Deze wijsneus op de foto had er wel erg veel lol in en plakte de sticker op haar voorhoofd.