Gevaarlijke buffels en slangen in Sapa

Door: WeirdosopWereldreis

Geplaatst op Jun 11, 2016

De volgende dag stonden we vroeg op, want om 6:30 uur vertrok de bus naar Sapa. De bus was heel erg luxe! De stoelen konden bijna plat zodat je lekker kon liggen, je kreeg een kussentje, een dekentje, water en wat snacks voor onderweg. De rit duurde ongeveer vijf uur. Rond 12:30 uur kwamen we aan in Sapa en het was niet heel mooi weer. Het was onwijs bewolkt en het regende een beetje. We namen een taxi naar het dorpje Ta Van waar we de komende drie nachten in een guesthouse zullen verblijven. Eddie, de eigenaar, is Nederlands! Via een mega hobbelig weggetje reden we in een uurtje naar Ta Van, in de vallei. In de vallei is het een stuk minder bewolkt en kun je de rijstvelden goed zien liggen! De rijstvelden zijn veelal modderbaden, maar sommige zijn heel mooi groen. Bij het guesthouse aangekomen, worden we naar onze kamer gewezen. We hebben een onwijs mooi uitzicht over de vallei vanaf het terras. Er was een 4-jarig meisje in het huis (ze woont in het dorpje) en ze wilde gelijk op Emily haar telefoon spelen. Ze wist al heel goed hoe alles werkte: ze opende YouTube en wilde allemaal filmpjes gaan bekijken. Na de lunch wandelden we door de prachtige omgeving. De zon was zelfs gaan schijnen dus het was best warm! Er zijn hier overal mega grote vlinders en onderweg zagen we ook een slang. Daarna zijn we nog naar het huis van Eddie gelopen, waar hij ons heel gastvrij ontving. We mochten op zijn terras genieten van het uitzicht, wat werkelijk prachtig was. Om 18:30 uur was het tijd voor het avondeten. Met alle gasten (één andere man en twee vrijwilligers) zaten we aan tafel en aten we met zijn allen. De sfeer was heel huiselijk en gezellig en het eten was erg lekker (vooral de loempia’s!).

De volgende dag hebben we lekker rustig aan gedaan. De hele ochtend lekker op het terras in de zon zitten lezen en ’s middags maakten we nog een korte wandeling. Daar werd Sanne bijna aangevallen door een enorme buffel! Hij stond midden op het pad en keek ons al vrij boos aan toen we aan kwamen lopen, vervolgens ging hij weer verder met gras eten dus dachten we dat we er wel langs konden lopen. Sanne liep erlangs en toen haalde hij opeens uit met z’n hoofd! Bijna gespietst dus… Gelukkig kwam hij niet achter ons aanrennen. Er was een Nederlands stel aangekomen bij het guesthouse en met hun hebben we de hele avond gezellig gepraat. ’s Avonds zat er een enorme kakkerlak in onze kamer en zij hebben ons geholpen om hem weg te jagen. ’s Nachts werd Sanne opeens heel ziek, waarschijnlijk iets verkeerds gegeten…

Helaas was Sanne de volgende dag nog steeds ziek dus ging Emily in haar eentje een tour doen met een gids. Het was erg gaaf want het was een privégids en op de hele route kwamen ze nauwelijks andere toeristen tegen. Ze begonnen met een hoge berg opklimmen om het huis van de gids, een meisje van 18, te bekijken. Zij heeft trouwens hele mooie traditionele kleding aan met mooie kleuren. Vanuit haar tuin heb je een prachtig uitzicht over de vallei, en haar vader was net bezig met het planten van de rijst. Toen liepen Emily en de gids een tijd lang dwars door de bergen en langs kleine huisjes waar kinderen op de baby’s moesten passen terwijl hun ouders op het platteland werkten. Op een gegeven moment kwamen ze bij een spectaculair uitzichtpunt boven op een berg, waar een boer zijn buffels liet grazen en je kon uitkijken over de hele vallei, de bergen en enorme rijstvelden. Soms was het pad heel glibberig dus de gids maakte van bamboe een wandelstok. Ook kwamen ze geregeld grote groepen vlinders tegen die allemaal tegelijk opvlogen als je erlangs liep. Tijdens de lunch vertelde het meisje dat ze al op haar vijftiende getrouwd was, wat hier heel normaal is. Toen ze weer richting het dorp terug wilden lopen kwamen ze opeens een dikke slang tegen die midden op het pad lag. Het bleek een hele gevaarlijke te zijn. Er was maar één oplossing om erlangs te komen en dat was om met de wandelstok de slang te doden. Met een flinke klap sloeg de gids de slang op zijn kop. Voor de zekerheid vroeg Emily of ze hem nog een paar keer extra kon slaan. Hij kronkelde nog even maar hij was gelukkig snel dood. Beetje zielig, maar het was eigenlijk de enige keus. Ze zijn daarna nog langs schitterende uitzichten over de rijstvelden gelopen. Zodra ze terugkwamen begon het te regenen dus ze hadden erg geluk met het weer.

De volgende ochtend was het helaas alweer tijd om te vertrekken dus zijn we met de taxi naar Sapa gebracht en zijn we daar overgestapt op de bus. We gingen precies op tijd weg want er hing opeens dikke mist in de hele vallei, dus je kon niets meer zien. In de bus hadden we een soort rare krappe ligstoelen die als een soort stapelbedden waren opgesteld. Het was niet heel comfortabel. Na 6 uur kwamen we aan in Hanoi, waar we een taxi naar het centrum hebben genomen, wat hebben gegeten en toen een reisbureau van een Nederlander hebben opgezocht om een kaartje te kopen voor de bus naar Phong Nha. Na een lange rit kwamen we daar om 4:00 uur ’s nachts aan. Gelukkig konden we meteen onze hotelkamer in, dus hebben we meteen doorgeslapen.

Vervolgens hebben we tot bijna in de middag uitgeslapen en daarna lekker geluncht bij een restaurantje in de straat. Toen we wat spulletjes wilden kopen bij een winkeltje verderop, was het zo heet dat we eigenlijk al snel onze hotelkamer weer in moesten vluchten om af te koelen. Daarom hebben we in de middag vooral op onze kamer gelezen. In de volgende blog lees je over ons bezoek aan de grotten van Phong Nha!