Het is altijd druk op de markt in Hoi An; verser dan daar kun je het fruit niet inkopen.
Deze dame verkoopt doerians, grote, stekelige vruchten die in Zuidoostaziatische landen bijzonder worden gewaardeerd maar elders in de wereld heel weinig worden gegeten. Belangrijkste oorzaak daarvan: de weerzinwekkende lucht die vooral de rijpe doerian verspreidt.
Hoe ruikt zoiets dan? Een combinatie van rotte eieren, bedorven uien en oude schimmelkaas. In ons hotel was het verboden een rijpe doerian mee naar binnen te nemen. Zelfs de doeriankoekjes die we hadden gekocht stonken een uur in de wind. De smaak is iets minder extreem, maar na het consumeren ruikt je adem naar knoflook..
Zoals je ziet, zijn doerians moeilijk te hanteren. Handschoenen zijn al gescheurd en ook in de broek van mevrouw zit een gat. De doerian die ze in haar hand heeft is rijp; de punten van de stekels zijn donkerder van kleur en je kunt de stekels buigen.
Het schoonmaken is een kunst op zich. Voor de liefhebbers de handleiding: How to cut and prepare Durian fruit http://www.youtube.com/watch?v=0LZqorHq0jM&feature=related