Opweg van Nha Trang naar Hoi An

Door: Mousta

Geplaatst op Aug 29, 2009

Hallo mensen, daar ben ik weer met een stukje over busreizen in Vietnam.
Nou zult u denken, niet interessant, niet leuk.
Dan heeft u helemaal gelijk, maar niet leuk is zwakjes uitgedrukt, een ramp was het.
Wij hadden, omdat het ruim 400 km is van Nha Trang tot Hoi An, een slaapbus gereserveerd.
Hoe ziet er dat uit zult u denken, nou er gaan ongeveer 50 bedden in een grote bus in 2 lagen, waarvan ieder bed in principe(let wel in principe) genoeg is om 1 persoon comfortabel te vervoeren.
Opgehaald bij ons hotel, kregen wij onze geluksnummers cq bednummers toegewezen, mijn vrouw had 6B en ik 6C, dat nummer word nooit meer mijn staatslot.
Mijn stoel zat boven het toilet en was daarom naar boven verplaatst zodat ik liggend boven mijn hoofd maar 20 cm ruimte had en niet rechtop kon zitten, ik voelde me net een kadetje.
Aangezien er ook een nooddeur daar zit, was die ook van mijn plaats afgehaald, tel daar bij op dat de plaatsen berekend zijn op kleine Vietnamezen of liliputters, dan begrijpt u wel dat ik er de eerste paar komende maanden vreemd bijloop.
Afijn, wij denken samen, niet zeuren, verstand op nul, zal wel goed komen, maar na een paar uur moeten Sjannie en ik hoognodig naar het toilet, maar dat zit op slot. Dus wij naar de chauffeur, die de sleutel niet wil geven, maar na veel aandringen wel wil stoppen tegen een berghelling.
Na kwaad geroepen te hebben tegen deze nurk dat mijn vrouw geen klipgeit is en niet in het gras gaat plassen, stampt hij op het gas en rijdt door.
Na 4 uur rijden is mijn liefje zo razend dat ze dreigt op de chauffeur te urineren als hij niet stopt, hij kiest eieren voor zijn geld en geeft de sleutel, waarna de halve bus zijn mooie toilet onderspettert, wat mij onmatig blijmaakte.
Even later is er een ongeluk op de weg, brommer tegen auto en is er een zwaargewonde, de chauffeur wil door rijden maar dat wordt verhindert door een passagier die de chauffeur dwingt om de man naar een hospitaal te brengen, Na 5 uur eindelijk een pauze van een klein half uurtje, daarna weer 5 uur rijden, weer een kwartiertje pauze, die ik nodig had om de bus uit en weer in te klimmen.
Na 11 en een half uur onderweg geweest te zijn heb ik huilend van geluk afscheid genomen van deze kanjers, die mijn reis zo memorabel hebben gemaakt.

Sjannie en Gerard