Waken of slapen in de sleeping bus?!
Hanoi
Vietnam
Annemaria
Waken of slapen in de sleeping bus?!
We dachten: "We hebben het goed voor elkaar zo zeg: 's nachts reizen voor een krats, een hotelletje uitsparen en ons meteen een paar honderd kilometer laten verplaatsen, liggend in de bus. Jawel, liggend!"
De foto in de folder nog maar even goed bestudeerd. Wat een luxe! Heb best vaak gereisd per wat dan ook, 's nachts kwam ook nog wel voor en nachtbussen stonden nou niet bepaald in mijn top 3 qua comfort. Zou dit vervoersmiddel met de heuse ligbedden van plek ruilen met de nummer 1 of 2? Eigenlijk gaf de prijs de doorslag: van Hanoi naar Saigon (Ho Chi Minh City) voor 44 dollar. In 2008 een gunstige prijs! Zeg €34! Voor 1145 kilometers...... Hop on hop of systeem, ideaal.
Enfin, eenmaal tijd om in te stappen keken we verbaasd de bus in: drie rijen van stapelbedden, schoenen uit en op zoek naar een geschikte ligstoel. Het was al behoorlijk druk en een beetje achterin twee lege bedden naast elkaar gevonden. Ik in de middelste rij, boven en mijn vriendin aan het raam.
De stoel op 45 graden, op z'n laagst denk een graad of 30. Niet geheel lugstand dus. De voeten in een koofje waar de voorganger dan weer op kon 'liggen'. Aan de zijkanten twee beugels, ter voorkoming van rondslingerend mensen tijdens het rijden. Dekentje, kussen in de nek en wij vonden het zo wel comfortabel, de folder leek best waarheidsgetrouw.
Tot de bus ging rijden dan, na enige tijd bleek de airco op stand vries te staan en laat ik nou precies twee roosters vol op mij gericht hebben staan! Kon ze niet draaien, niet uitdoen, niets! Brrrrrr! Mijn eigen vliegtuigdekentje erbij gepakt en nog kippenvel! Met twee dekens lag ik te rillen en mijn vriendin keek me verbaasd aan mij zo onder twee dekens te horen klappertanden. Zij had nergens last van....... Halverwege de nacht stopte de bus en stapte mijn buurman uit, snel zijn dekentje gescoord en met drie stuks begon het redelijk aangenaam te worden. Na enkele uren in deze vrieskar bleek op meerde fronten het comfort niet geheel volgens verwachting. De weg bleek een grote poffertjespan en we werden regelmatig van ons bed gelicht, om vervolgens niet al te zacht weer te landen. Als je een keer op je zij wilde draaien, moest je dat wel een beetje timen. Niet tijdens een hobbel, dan lag je zo beneden, beugel of niet!
Na een tochtje van een uur of 12 de bus uit gestrompeld en een hotelletje gezocht. Toch een dag gewonnen met deze nachttrip.
In onze reisroute bleek een tweede nachtbus onvermijdelijk en ondanks dat we wel beter wisten bleven we toch hoop houden op verbetering. Achter in de bus spotten we drie bedden die vrijwel geheel plat konden en dat leek ons een voorwaarde om beter te kunnen slapen (slapen? Naïef naïef.....) en snel deze bedden ingenomen. Helemaal achterin bleek nu niet geheel een goed idee na een poosje zoveel mogelijk kuilen pakken en het liefst de diepere. Deze slaapbusvariant had zelf gordels, die waren niet voor niets. We werden werkelijk centimeters van ons bed gelicht en dat terwijl we om ons heen gewoon gesnurk hoorden! Onmogelijk! De mensen verder naar voren leken helemaal niet te zweven! Hadden we nou weer de slechtste plek gepakt, denkende dat we slim bezig waren? Grom! Het begon zelf echt gevaarlijk te worden je om te draaien tijdens een kuil, de tassen vlogen om de oren....... Het mag dan slaapbus heten, ik zou het anders noemen....
Foto's
