Góóóóód Morning Hanoi!
Góóóóód Morning Hanoi!
Het is half 9 ‘s ochtends als we aankomen op het vliegveld van Hanoi. Na het omslachtige visumgedoe staan we een uur later eindelijk buiten. Een klein Vietnamees mannetje staat ons met een glimlach op te wachten. In zijn vreselijk lelijke, goudkleurige, auto vol met deuken rijden we de stad in…
Die deuken in zijn auto zijn direct verklaard. Chaos…overal… Getoeter is overal om ons heen hoorbaar. Geboeid aanschouwen we de gekte. Lichte verbazing en fascinatie wisselen elkaar in rap tempo af. Hilarisch, dat is het! Zelfs in steden als Bangkok en Denpasar hebben we het nog niet zo meegemaakt.
Bij aankomst in ons hotel in het hart van The Old Quarter is het tijd voor een powernap, gevolgd door een heerlijke massage. Het levert de benodigde energie en we zijn er helemaal klaar voor. Kom maar op met die stad!
We struinen door de drukke straten, langs het Hoan Kiem Lake en de vele eetplekjes. Oversteken lijkt in deze stad nog het meest op een verkapte zelfmoordpoging. Toch went het snel en voor we het weten storten we onszelf met (bijna) hetzelfde gemak als de locals voor elke brommer, scooter & auto. Ogen dicht en gaan…
We genieten van een heerlijke Vietnamese maaltijd en vervolgen onze weg door de stad. We belanden bij één van de vele straatstalletjes waar we voor 20 cent een zogenaamd ‘straatbiertje’ scoren. Tussen de locals zitten we op plastic stoeltjes van een formaat waar ik in mijn kleutertijd voor het laatst op gezeten heb. Met een biertje in de hand, zittend op een plastic dwergstoeltje, mensen kijken. Bonte straatverkopers, complete volksverhuizingen per scooter en de ‘dorpsgek’ die de hele avond lang de Vietnamese versie van ‘Waarheen leidt de weg’ ten gehore brengt. En dit alles begeleidt door het eeuwige getoeter. Het is hier goed toeven!
Eenmaal in bed na deze eerste dag is het ons meteen duidelijk dat Hanoi een heerlijke stad vol hectiek en chaos is. Ook ’s nachts houdt het getoeter aan. Maar ach, alles went, zelfs de gekte van Hanoi.
Góóóóód Night Hanoi!