Mardin | Bij binnenkomst in het Deir el Zarafan klooster ruik je ... saffraan. En in het nieuwgebouwde theehuis met terras bij de buitenpoort van het klooster blijft iedere bezoeker wel een kopje saffraan thee of koffie drinken. Beide worden ook in fraaie verpakkingen te koop aangeboden. Saffraanthee kan puur gedronken worden: de kleur is dan intens geel, de geur is heerlijk maar nee, geen lekkere thee, het smaakt bitter. Daarom wordt er ook wel theeblad doorheen gedaan, zoals groene thee. Ik dronk de koffie, die was niet lekker maar zeker wel apart van smaak.

Vroeger werd er saffraan geteeld door het klooster, wat goede business was voor de monniken van toen, met het klooster gelegen op de zijderoute. Het is verreweg het duurste kruid wat te koop is. Doordat de saffraan erg bewerkelijk is, en alleen in gebieden groeit waar het verzengend heet is, is dit gewas zeer geschikt voor deze woestijngebieden (en als monnikenwerk). Saffraan wordt uit de meeldraden van de crocus sativus gemaakt, is er in draadjes of poeder. De naam is arabisch voor geel. Het verhaal gaat dat de stenen waaruit het kloostergebouw is opgetrokken hun kleur kregen doordat in de mortel bij het bouwen saffraan zou zijn gebruikt.