Akcakale | Historische plaats Harran is maar 20 km van de Syrische grens. Ik besluit na mijn bezoek daar wat richting grensplaats Akcakale te rijden, vooral uit nieuwsgierigheid hoever je kunt komen. Het verbaast me dan als de verwachte wegblokkades uitblijven: niets houd je tegen om tot de grens te komen. En enkele kilometers voor de stad wordt de bijeengepakte massa witte tenten in de verte zichtbaar, het Syrische vluchtelingenkamp van Akcakale. Ik stop langs de weg om vanaf een afstand een foto te maken. Snel en schichtig. Want dit is best eng: wat is de situatie?
Na een uurtje rondkijken in Akcakale keer ik weer (terug naar Sanliufra). Neem een lifter mee, een oude man, Syrier, die zegt een dokter voor zijn voet te hebben bezocht en nu terug moet naar het vluchtelingenkamp. Nou daar kom ik toch langs. Hij stapt bij de ingang van het kamp uit. Ik schiet onderwijl door de autoruit enkele foto's van hem en de ingang, waarop twee bewakers komen toesnellen: of ik deze foto's wil deleten. Ze kijken nauwgezet mee terwijl ik dat doe en willen de laatste foto op de camera ook zien -van dominospelende mannen bij het cafe in Akcakale waar ik een colaatje nam. Ik vraag hen of ik het kamp mag bezoeken, maar dat mag absoluut niet.

Al met al is het behoorlijk indrukwekkend om te zien: de Turks-Syrische grens waar je weet dat er soms hevig gevochten wordt, de vele Syrische vluchtelingen in de stad. Sinds de opstand in Syrie begon zijn zo'n 2,8 miljoen Syriërs hun land ontvlucht. In Turkije verblijven ruim 250.000 Syriers in 17 vluchtelingenkampen.