Dalyan en zijn rivier.

Kijk hier komt men voor,
Die rotsgraven van diverse koningen.

Kijk hier zijn ze dan,
Die koningsgraven van het oude Kounos, de verloren stad iets verder op.

Kijk alleen vanaf de rivier nu nog te zien,
En dit enkel om het te behouden in zijn tegenwoordige staat.

Kijk nu is er nog een drukte,
Van vele bewonderaars overal vandaan.

Maar als het klokje 17 of 18 uur gaat luiden,
Is het echt met deze drukte gedaan.

Dan is het stadje Dalyan weer voor zijn bewoners,
En natuurlijk ook voor ons als korte inwoners.

Dan gaan de lichtjes in de straten weer branden,
En deze monumenten staan werkelijk in onnatuurlijk licht.

Hoe mooi om te aanschouwen vanuit het plaatselijk park,
Het park voor de uitspanning voor vele locals met velen op pad.

Hoe mooi dan deze plek.

Een plek uit een roemrijk verleden.