De Derwisjen (de dansers) worden ook wel “de wentelwieken der liefde” genoemd.
Zij wentelen en draaien om zichzelf en de zaal rond. Zoals planeten, sterren en de aarde door de aantrekkingskracht van de zon om zichzelf en om de zon cirkelen. De dans is dit wervelende heelal, het symboliseert de kosmos.
Onder het wervelen, houdt de danser de rechterhand als een gebed open naar boven en de linkerhand naar beneden. Dit betekent: wij krijgen van God en geven aan het volk. Wij vergaren niets voor ons zelf.
De dansers volgen de dansleider, volgen zijn hoofd- en voetsignalen op. Hij volgt hen, waakt over hen en begeleidt hen. Tenslotte treedt de Sjeik toe tot de dans. Hij draait rond op de symbolische evenaar. Na enige tijd beweegt hij zich terug naar zijn vacht. Dit geeft het einde van de dans aan.
De Soefi mystiek in de islamitische traditie van Mevlana streeft er na om God te bereiken. De weg hiervoor is liefde. Muziek en dans (Sema) is het voertuig. (info scholieren.com). De dansers hebben wij gezien in Konya. Aan het eind van de voorstelling mag alleen worden gefotografeerd en dan is het moeilijk i.v.m. de felle lampen.