Gluren bij de buren
Gluren bij de buren
In de verte zien we een meertje liggen en besluiten daar naartoe te rijden om te kijken of we er vannacht kunnen blijven staan. Officieel is wild kamperen verboden in Turkije, maar we doen het al maanden zonder problemen.
Het is inderdaad een schitterend plekje en ik installeer mij met mijn stoel aan de rand van het water.
Maar we zijn hier niet alleen.
Iets verder staat zowaar een klein koepel tentje bij een auto. Daarbij zitten vier oudere mensen onder een soort provisorisch plastiek zeil een spelletje rummikub te spelen.
Ze hebben in ieder geval veel lol met zijn vieren. Er word wat afgelachen, gegeten en gedronken
Mijn niewsgierigheid is echter gewekt. Zouden ze nu echt met zijn vieren in dat tweepersoons koepeltentje gaan slapen. ?.
Terwijl ik zit te “ gluren “ zie ik ineens in mijn ooghoek een tak in een struikje vlakbij mij omhoog komen. Maar dat kan immers niet.
Gauw mijn verrekijker erbij.
En hoera het is een slang !
De buren zijn even helemaal vergeten.
Die slang zal en moet op de foto.
Tegen de avond verdwijnen onze medekampeerders één voor één in de achterbak van de auto. Daar wordt een verkleed ritueel opgevoerd.
Door het zijraampje van de auto zie ik twee witte knokige benen de lucht in steken.
Het koelt behoorlijk af en de lange broek moet aan
En zo gaat het dus bij alle vier. Stiekem komen we niet meer bij.
Maar aangezien wij eerder in ons bedje kruipen zien we niet wat ik graag wilde weten.
De volgende morgen zie ik dan toch de “slaapverdeling”
Uit het koepeltentje kruipt het ene echtpaar. Mevrouw zelfs met krukken, en dat gaat erg moeilijk. Maar het lukt en nu zie ik dat in de achterbak van de auto het andere echtpaar slaapt. Die moeten eruit zodat het andere paar zich weer kan verkleden. Wel stoer dat ze nog op die leeftijd op deze manier kamperen. Petje af !
Een plasje wordt achter een aan de bosjes gespannen doek gedaan.
Als wij wegrijden worden we vrolijk uitgezwaaid. Ze zijn vast blij dat deze Gluurders wegrijden.