Een moeder (of oma?) met haar (klein)kind in Nagartze, een plaatsje aan het Yamdruk Tso. Aan de gezichten kun je goed zien hoe hard het klimaat is, hoog, droog en koud. Het is moeilijk om te leven en te overleven in de kleine Tibetaanse dorpjes, waar voortdurend moeite gedaan wordt om hout te sprokkelen voor het vuur (er groeit nauwelijks een boom op die hoogte) en om iets te verbouwen. Veel groenten en fruit wordt dan ook geïmporteerd, en mest wordt gedroogd om als brandstof te dienen. Van het gezicht van deze vrouw straalt de zorg om het bestaan af, vind ik.