Tijdens een lange rit over het Tibetaans Plateau naar het westen, zien we de meest prachtige landschappen, turkooizen meren, besneeuwde toppen en soms een leeg maanlandschap.
In dit gebied komen vrijwel geen toeristen. Na zo’n 200 km met af en toe een nederzetting van een paar huisjes of tenten, kuddes schapen, geiten of jaks, staat er opeens in the middle of nowhere een Chinese controlepost. Na uitgebreide controle van de chauffeurs en onze permits kunnen we verder. Ook hier in het afgelegen westen van Tibet zie je veel tekenen van de Chinese overheersing.