Oostkust Thailand
gestrand
Hallo allemaal, bedankt voor al jullie lieve reacties en Grietje voor je knippen en plakken!!! Het is nu officieel: we zijn "gestrand". Vannacht kunnen we niet naar huis, dat is in ieder geval zeker. Dat is bale, maar ondanks dat zijn er veel dingen waarom we onszelf gelukkig kunnen prijzen. Wat fijn dat we niet in Mumbai zijn! Wat fijn dat we niet in Bangkok zijn gestrand! Wat heerlijk dat ik Internet op de kamer heb kunnen regelen, waardoor ik steeds in de gelegenheid ben om het laatste nieuws te volgen. En wat super dat we op het allerlaatst toch voor een luxere kamer hebben gekozen en nu op ons riante balkon in de schaduw kunnen zitten ipv met windkracht 7 in de zon, zonder parasol weg te waaien uit de tuin of van het strand.
Heb nu ook gehoor gegeven aan de oproep van de ambassade ons te melden en heb het emailformulier voor gestrande reizigers ingevuld. Voor de zekerheid heb ik ook de reisverzekering maar op de hoogte gesteld. Op de website van de ambassade staat steeds recente info. Zo staat er ook dat het Calamiteitenfonds uitkeert. Achteraf gezien dom dat ik mijn agenda thuis heb laten liggen. Weet nu niet welke privéafspraken ik af moet zeggen. Mijn werk is op de hoogte. Heb telefonisch contact en via de mail. Voor m'n werk vind ik het 't meest vervelend. Deze reis kwam qua timing al ongelukkig uit. Dat was destijds niet te voorzien, maar als het nu nog langer gaat duren vind ik dat toch wel heel ongelukkig. Probeer daar zo min mogelijk bij stil te staan, want ik kan er toch niets aan veranderen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan als je met een flinke dosis plichtsbesef bent opgevoed. Nou ja, gewoon goed oefenen.
De (politieke) situatie is hier nu uiterst complex. Hoe de diverse partijen hier zonder gezichtsverlies uit moeten komen is mij een raadsel. De premier krijgt het leger niet achter zich en heeft nu gezegd de politie in te zullen schakelen om de luchthavens te "bevrijden". Geen idee waar dit zal eindigen. Ongerust ben ik helemaal niet, wel onzeker. Vreemd dat je helemaal geen idee hebt, wanneer je weer naar huis kunt. Lieve groeten en tot blogs, Els