Rondreis door Thailand, deel 3: Bizarre film
Centraal laagland
Thailand
Roosje64
Rondreis door Thailand, deel 3: Bizarre film
Vannacht een paar keer wakker geworden door het geblaf van de honden en een enthousiaste gekko. Na het heerlijke ontbijt weer met onze eigen chauffeur naar het Elephant Conservation Center geweest. Het ligt zo'n 37 km. ten noordwesten van Lampang, langs highway 11, en is een goede plaats in Thailand om de olifanten te zien werken. Het is ook wat minder toeristisch als het olifantencentrum ten noorden van Chiang Mai. De olifanten zien baden, een moeder en haar pas geboren jong gezien. Ma gevoerd en de baby geaaid en vervolgens een ritje op de rug van de olifant gemaakt. Geweldig natuurlijk! Vervolgens weer met de songthaew verder, nu naar de Thung Kwian market. Meer een toeristische stop dan dat we er iets hebben gekocht. De koffie was er lekker. Tenslotte naar de prachtige Wat Prathat Lampang Luang, een geweldige staaltje Lanna kunst en architectuur, een van de architectonische hoogtepunten van noord Thailand. In de centrale chedi zou een haar van Buddha en de as van de rechterzijde van zijn voorhoofd bewaard worden.
Daarna weer terug naar de guesthouse. Nog even geinformeerd hoe we morgen naar Nan kunnen reizen. Dat blijkt wederom een enkel probleem. We hebben kaartjes voor de bus van 09:15 uur die om 14:00 uur in Nan aankomt. Morgen dus weer verder reizen.
Na het ontbijt naar het busstation vertrokken. We hadden alle tijd. Om precies 09:00 uur kwam de bus aan. We zaten voorin en vertrokken op tijd. Bijna meteen werd er een bizarre film vertoond, die we geen van allen begrepen (de Thai zelf volgens mij ook niet). Een film met veel vechten en vliegende mensen. De busreis verliep heel voorspoedig en het was een rit door een prachtig landschap. De vijf uur werden er maar vier, om kwart over een waren we al in Nan. Het zag er niet aantrekkelijk uit. Een echt provinciestadje met tal van onaantrekkelijk ogende winkeltjes. Veel westerlingen komen er niet; overal worden we van top tot teen bekeken. Een prima hotel gevonden, het Dhevaraj hotel, wederom voor een schijntje: 1050 Baht per nacht voor ons drieën, incl. ontbijt. Een grote kamer met airco, tv, badkamer en koelkastje.
Na het inchecken lekker even gedoucht en daarna de spullen uitgepakt en het stadje doorgewandeld. Onderweg kregen we flink trek en gestopt bij een soort garagebox waar een paar tafeltjes en stoeltjes stonden. Toen we aan het meisje vroegen of we konden eten werd moeder meteen uit het huis aan de overkant gehaald en probeerden we haar duidelijk te maken dat we graag een mie-soep wilden zonder vlees. Ze leek het te begrijpen. Nadat ze een poosje in de weer was achter het vuur kwam de soep. De lekkerste mie-soep uit Thailand kregen we voorgeschoteld, voor een belachelijke prijs. Met een fantastische glimlach kado! Om 18:00 uur is alles gesloten of bezig te sluiten. In het restaurant van het hotel wat gegeten maar eerst een heerlijke massage genomen. Twee uur lang, zalig! Het eten was een anti-climax: flauw, smakeloos en een enorm ongezellig restaurant. Het is erg groot en heeeft een cafetaria-achtige sfeer, met gigantisch tv scherm en een dame die in een hoek op een podium op het geluid van een te hard spelende toetsenist, een eind weg staat te bleren. Jammer, want verder is het een uitstekend hotel, maar waarschijnlijk de enige plek in Thailand waar het eten slecht is.
Foto's
