Thaise curry met zure whiskeysaus (op huwelijksreis naar Thailand met drie puberkinderen) 2

Door: Lione Kolsteren

Geplaatst op May 7, 2011

Met een sonore stem deed onze reisleider uiteindelijk verslag van de verschrikkelijke gebeurtenissen van de afgelopen nacht. Stephan had met Eva geslapen. Het kwam als een enorme dreun aan. Ik voelde me compleet in shock. Mijn adem stokte in mijn keel en het zweet brak mij overal uit . We keken elkaar aan. Vreselijke scenario’s speelden zich in onze gedachten af, scenario’s die ik hier niet durf op te schrijven. Hoe kon Stephan dit doen, met zijn vijf jaar jongere kersverse stiefzusje? Maar hierbij bleef het niet. De tweede mokerslag kwam onverwacht snel daarna.

De grafstem ging zonder mededogen door. Joeri van 17 jaar was bij een 32 jarige groepsgenote in bed gedoken. De wereld stond stil. Ongeloof, verbijstering…. Wij hadden een uiterst rustige relaxte nacht gehad, en niets gemerkt van de orgieën die hier hadden plaatsgevonden? Onze, keurig opgevoede, beleefde kinderen? Wij zakten figuurlijk door onze stoel heen.
Zonder de rest van het verhaal aan te horen, rende ik half hysterisch in blinde paniek naar de overkant van de gang, naar de kamers van de kids, de reisleider achter ons aan slepend, en tijdens die korte oversteek heb ik Stephan tweemaal vakkundig gewurgd.

De opluchting was ongekend groot toen we even later van onze kinderen het ware verhaal hoorden.

Het was erg gezellig geweest, daar bij het zwembad gisterenavond. Er was whiskey ingeslagen, erg goedkoop en duidelijk van een inferieur soort. En er was gedronken, veel gedronken.

Eva had met haar 14 jaar als eerste moeten capituleren: haar maaginhoud kwam onvrijwillig rond het zwembad terecht. Stephan was weliswaar wat aangeschoten, maar nam als oudste onmiddellijk zijn verantwoordelijkheid. Eva zou bij hem slapen, zodat hij voor haar kon zorgen als ze nog zieker zou worden. Joeri zou bij Eva’s kamergenote, een ander groepslid, bivakkeren. De kamergenote, ook niet geheel nuchter meer, stemde enigszins overbluft daarmee in. Veel kwaad zou Joeri niet kunnen, want ook hij was al ver heen.

Toen Stephan met veel moeite Joeri zijn bed in hielp (de groepsgenote was al in diepe slaap) ging het mis. Ook Joeri kon geen weerstand bieden aan de onvrijwillige peristaltische schokken van zijn maag naar slokdarm en verder naar buiten. De eruptie vond, zoals altijd, in luttele seconden plaats. Zijn maaginhoud belandde overal. Stephan heeft, beroerd als ook hij was, nog geprobeerd schoon te maken en heeft Joeri onder de douche gezet. Toen is hij naar zijn kamer gegaan waar Eva al in diepe rust lag.

Toen Joeri in zijn slaap voor de tweede maal over zijn nieuwe kamergenote heen kotste, had zij de reisleider zijn bed uitgetrommeld. Zij durfde ons niet aan te spreken omdat zij dacht dat wij vreselijk boos op de kinderen zouden worden. Dus was de reisleider de klos. Zij diende een klacht in. Wakker worden met de geur van gebakken spek, bonen en eieren was nog wel te verdragen, maar de geur van een Thaise maaltijd met een zurig whiskeysausje all over the place was voor haar toch duidelijk the limit.

Wij reageerden, misschien niet helemaal correct, met een bevrijdende lachbui. Heerlijk, hun vakantie was compleet. Eindelijk eens lekker uit hun dak gegaan. De dame later onze excuses aangeboden, dat wel. Ze keek daarbij net zo zuur als de whiskeysaus. Wij waren duidelijk geïrriteerd dat de reisleider niet naar ons was gekomen de afgelopen nacht. En in plaats van erg boos te worden, zoals hij kennelijk had verwacht, begonnen we te lachen. Na een verstoring van zijn nachtrust, had hij zich duidelijk verheugd op een dramatische afloop van deze onverkwikkelijke affaire: onze woede-uitbarsting. En nu kwamen we bijna niet meer bij van het lachen. Met een zuur gezicht droop de reisleider af.

De kids zijn daarna nog vaker uitgeweest. Heen met de taxi, terug met de taxi. Maar aan een geboren leider als Stephan konden we dat wel overlaten. Die liep niet in zeven sloten tegelijk.

Stephan had bijna een wereldbaan overgehouden aan zijn eerste grote reis. Op de terugvlucht met Lufthansa naar Amsterdam bleek het toestel overbooked. Of wij, we waren tenslotte met zijn vijven dus dat tikte mooi aan, een latere vlucht wilden nemen met Quantas. Hotel in Dusseldorf en een vergoeding van 1900 gulden. We lieten ons dat geen tweede keer zeggen. Eenmaal aangekomen in Dusseldorf bleek ook onze vlucht naar Amsterdam overbooked. Het aanbod: naar Duisburg met de bus, hotelletje, later een vlucht naar Amsterdam en wederom 600 gulden vergoeding. Stephan kwam enthousiast met dit nieuws aanlopen. Hij heeft even serieus overwogen om hier zijn beroep van te maken. Hij zag een glansrijke carrière voor zich: “Ik word overbooker Mam” en hij meende het, heel even. De wereld rondvliegen en overal vooraan staan als er overboekingen dreigden.

Ze hebben veel geleerd, onze kids, op deze reis. Met drie pubers op huwelijksreis. Als het kon zou ik het zo weer overdoen. Met de reisleider is het niet meer goed gekomen. Het zuur is tot op de laatste dag van de reis op zijn gezicht blijven staan.