De tempel van Bel was de grootste tempel in de oude ruïnestad Palmyra in Syrië. De tempel dateerde uit de 1e eeuw en was aanvankelijk gewijd aan de Mesopotamische god Bel, die in de Oudheid in Palmyra werd vereerd samen met Aglibol en Yarhibol.
De tempel van Bel stond op de Werelderfgoedlijst van UNESCO en gold als een van de best bewaarde historische bouwwerken in Syrië, totdat Islamitische Staat, die enkele maanden daarvoor het gebied had ingenomen, het historische bouwwerk op 30 augustus 2015 met explosieven vernietigde. IS had naar verluidt 30 ton aan explosieven in het bouwwerk geplaatst. Satellietbeelden wezen uit dat het hoofdgebouw geheel is verdwenen en er thans enkel nog een gedeelte van de buitenmuur resteert, samen met wat zuilen.
De tempel van Bel werd gebouwd op een kunstmatige verhoging (tell) die uit het 2e millennium v. Chr. dateerde en waar eerder al een andere tempel had gestaan. Hij was ontworpen door een Griekse architect. Ook de bouwers waren Grieken. Hun namen stonden vermeld op inscripties. De bouw moet in 17 of 19 van de christelijke jaartelling zijn begonnen. In het jaar 32 werd de tempel ingewijd. Later werd hij nog verder uitgebouwd.
Door de eeuwen heen is de tempel van Bel meerdere malen van functie veranderd. Nadat er eerst een eind was gekomen aan het Palmyreense Rijk (273) kreeg de tempel (samen met de tempel van Baal-Shamin) ten tijde van het Byzantijnse Rijk een nieuwe bestemming als christelijke kerk. In 1132, toen het gebied inmiddels in Arabische handen was, werd de tempel verbouwd en omgevormd tot moskee.
Vanwege al deze veelzijdigheid werd de tempel gaandeweg een belangrijk symbool voor verschillende culturen, enerzijds die van het Oude Nabije Oosten en anderzijds de Grieks-Romeinse wereld.
Deze foto is genomen in 2010, enkele maanden voordat de burgeroorlog in Syrië in alle heftigheid losbarstte.
Bovenstaande informatie is deels ontleend aan Wikipedia.