We zitten vlakbij het Yala National Park en we hebben een prachtig hotel. Geen standaard hotel, maar kamers als "bijna huisjes" zonder boven- of onderburen, en je kamerdeur grenst direct aan de tuin met zwembad. Lekker rustig, zou je denken; lekker uitslapen, zou je denken. Maar niets is minder waar. Zodra de zon nog maar net wakker is, klinkt er een oorverdovend lawaai boven ons hoofd. We schrikken ons rot! Wat is dit nu? Niet alleen wij, maar ook onze medereizigers hebben dezelfde ervaring, want als ik buiten ga kijken, staat ons halve gezelschap met slaperige koppen buiten. En als we dan naar boven kijken, zien we overal hoelman-apen tikkertje spelen of eten zoeken en een enkeling probeert de leiding van de watertanks op het dak los te rukken. Geen bovenburen? Vergeet het maar.