Onderweg van Jaffna naar het eiland Mannar kwamen we soms door een klein dorpje en zagen we soms enkel mensen lopen. Het was een vrij stille weg. Niet zo gek want de weg was ook slecht begaanbaar. Vele, vele kilometers lang was er nog geen asfalt Veel hobbels dus ook in de weg. Maar plotseling was er een school en zagen we wel een aantal kinderen en moeders die de kinderen hadden opgehaald. De school wilde ik graag even zien. Er stond een muur om de school met allemaal mooie teksten. En er zat een moeder met een kindje en wat grotere meisjes. Ze waren wel nieuwsgierig maar wij waren ook nieuwsgierig. We lachten en ik maakte er wat foto's en toen gingen we weer.