Rondreis Sri Lanka 2006 deel 4: Hollands Verleden
Colombo
Sri Lanka
Janhermens
Rondreis Sri Lanka 2006 deel 4: Hollands Verleden
17 nov. 2006
Na een dagreis langs de zuidkust zijn we zojuist weer in Negombo aangekomen.
Onvoorspelbaar wat we allemaal gezien hebben als gevolg van de tsunami: de
trein die in Nederland zo vaak in beeld was, de stad Galle die van 2 kanten door het water werd ingesloten, kapotte restaurants en hotels. Maar vooral de gevolgen voor de gewone, arme mensen. Onze hulp komt zelden ten goede aan juist deze mensen. Wel nieuwe bruggen en hotels, wegen enz. maar de armere mensen hebben nauwelijks mogelijkheden om hun ongeluk te overwinnen.
Het verschil tussen arm en rijk is door de tsunami alleen maar toegenomen.
In Galle, het oude vestingstadje, bezochten we het VOC fort uit 1640 en de Groote Kerk uit 1754 met vele oud-Hollandse grafzerken.
In Colombo hebben we de oudste Nederlands Gereformeerde kerk (Wolvendhaal)bezocht (1749) met nog steeds het oorspronkelijke interieur, inkl. de zetels voor de gouverneur (VOC) en zijn familie. Een geweldig hoge preekstoel, zodat de dominee ook goed en hard naar beneden kon preken. Daarvan zullen de kerkgangers zéker wel onder de indruk zijn gekomen.
We spraken in een andere gereformeerde kerk (Regent Street) een dominee (uit Zuid-Afrika)die heel bewogen was met de mensen hier. Een dochter van hem heeft in het binnenland bij Kandi een opvanghuis opgezet voor kinderen die uit de ouderlijke macht gezet zijn vanwege misbruik en mishandeling.
Janneke vroeg ons voor we gingen "met welk doel gaan jullie eigenlijk weg?". God zendt ons vanzelf naar de juiste mensen en voor dit doel hebben we een bestemming gevonden voor datgene dat we als steun in dit land wilden achterlaten. De dominee zal het op de juiste plek bezorgen en het doet ons goed dat we mensen (kinderen) op een meer directere wijze kunnen helpen. Het ontroert ons dat iemand zich zó voor deze kinderen inzet! De dominee wilde ons adres om contakt te kunnen houden betreffende de besteding van onze donatie.
Door deze gesprekken ontdekken we tóch dat de mensen zélf erg hard naar elkaar kunnen zijn, zéker in de grotere steden. Op het platteland helpen ze elkaar! De besteding van het tsunami-geld vindt vooral in het zuiden en rondom Colombo plaats, terwijl de grootste schade toch in het oosten is geleden. Maar ja, daar wonen Tamils en die worden als minderwaardig
beschouwd, zeker door de heersende politiek partijen.
De werkelijkheid hier is heel anders dan de t.v. ons heeft laten zien. Hoe goed de acties toendertijd ook waren, directe hulp aan de mensen was veel beter geweest. Het doet ons daarom zo goed om mensen persoonlijk te kunnen helpen. We hebben echter geen 190.000.000 euro bij ons!!
Als je er al één kunt helpen, heeft dit toch al een doel. Ook de dominee vertelde ons dat je toch niet het hele land kunt redden, het moet wél je ziel raken, je moet het HIER voelen!
Het regent inmiddels weer KEIhard, we zitten nu achter de pc te schuilen. Vanaf 19.30 uur kunnen we in ons hotel dineren (wat zal dat weer lekker zijn).
De komende dagen willen we wat uitrusten, luieren, sapjes drinken, zwemmen, strandwandelen, want de afgelopen dagen waren best indrukwekkend maar ook vermoeiend. We zijn toch niet de jongste meer. Gisteren 200 km., vandaag 130 km., bij ons is dat 1 1/2 en 1 uur rijden, hier echter bijna 'n hele dag.
Dimuthu had het wel moeilijk met onze laatste dag met hem, hij vertelde aan een stuk door. Als kind woonde hij in door Tamils bedreigd gebied en moest vaak de jungle in vluchten. Daardoor kon hij niet naar school en heeft een bizarre jeugd moeten doorstaan. Gelukkig heeft hij bij en met behulp van een tante zijn rijbewijs kunnen halen. Hierdoor is hij in staat toch in zijn onderhoud te voorzien. Maar als er geen toeristen zijn, moet hij zijn spaargeld aanspreken. Ook hem hebben we blij kunnen maken met wat extra's.
Hij steunt ook zijn ouders, want die krijgen van staatsweg slechts 2 euro per maand aan pensioen. Op latere leeftijd heeft hij nog een cursus Engels gevolgd. Hij praat erg binnensmonds, was dus vaak moeilijk te verstaan (begrijpen).
18 nov. 2006
Jullie slapen allemaal nog lekker, hier is de ochtend al half voorbij. We hebben zojuist ontbeten. Het hotel heeft 's morgens een ontbijtbuffet met veel fruit, fruitsappen, toast, diverse broodjes en zelfs kaas en dat is zeldzaam hier. Vanmiddag is er een buffetlunch en dan mag je zoveel eten als je wilt. 's Avonds kunnen we kiezen uit 3 verschillende hoofdgerechten, daarvoor eerst fruitsalade en soep, daarna 2 toetjes en koffie. De broodjes en de toetjes zijn hier vreselijk zoet, ze houden wel van zoetigheid. Zelfs de melk is zoet!
Gisteren zijn we onderweg nog naar een schildpadden-opvanghuis gegaan. De eieren van schildpadden worden vaak door de strandbewoners op de markt verkocht. Het opvanghuis probeert deze op te kopen voor een iets hogere prijs dan de marktprijs.
Vervolgens begraven ze deze weer om ze te laten uitkomen (na 48 dagen). Daarna worden ze na 10 dagen weer op het strand terug gezet en je ziet ze dan allemaal naar de zee kruipen. Hiermee schakelen ze de grootste vijand van de schildpadden uit: de mens. Deze maakt ook graag van alles van de schilden!!
Er waren ook enkele oudere schildpadden, een paar zelfs gehandicapt (scheef schild, waardoor ze niet meer in balans zijn en dus niet kunnen zwemmen). De grotere schildpadden blijven tot max. 10 jaar in het opvanghuis. Ze kunnen overigens 100+ jaar oud worden.
Ze hadden ook de meest zeldzame schildpad: een witte albino en dan ook nog een vrouwtje. Ze is op dit moment de enige op het hele eiland. Er zijn wel nog 4 mannetjes elders.
Bij de tsunami waren er verschillende verloren gegaan. Deze zeldzame hebben ze gelukkig kunnen redden. Ze gaat 's avonds dan ook in een "kluis".
Een van de medewerkers had overigens de tsunami voorspeld, maar er werd niet naar hem geluisterd. Hij werd bijna in de gevangenis gezet. De volgende heeft hij ook al voorspeld: 2036!
Na het mailen gisteren spraken we een Srilankaanse die vertelde dat ze een dochter had verloren aan leukemie, en haar 2 andere dochters gelukkig getrouwd in Duitsland woonden. Een leuke, gezellige, eenvoudige vrouw, maar wél al 3x in Duitsland geweest! Ook dit verbaast je dan weer.
Het wordt nu alweer wat warmer, het is half 9. We willen nog een andere kamer in het hotel nemen, omdat het muskietennet in deze kamer te klein is, de muggen kruipen er gewoon onderdoor. Helaas waren er ook te weinig
lampjes in de kamer en het is goed donker hier 's nachts. Christien heeft geen oog dicht gedaan!
Ik heb haar trouwens vanaf vanmorgen op rantsoen gezet, ze kreeg dan ook geen gebakken ei! Had ik er lekker 2.
Trouwens eieren: ze gooien je er hier mee dood! Ik denk dat we er per week wél 20 op ons bord krijgen, soms 1 minder, soms 1 meer!
Aan de westkust, hier dus, zijn wel méér muskieten, we zitten hier nog in het regenseizoen. Malaria schijnt hier niet meer voor te komen, zeggen de locals. Van toeristen hoor je dat de een wél en de ander geen pillen slikt, en dan ook nog iedereen iets anders. Sommigen worden heel ziek van de pillen en het schijnt dat je ze niet moet combineren met ananassap.
Er zijn hier nog veel afstammelingen van de Nederlanders uit de VOC tijd. Je ziet het vaak nog aan de namen en de kleur ogen. Sommigen zijn donker maar hebben wél blauwe ogen. Deze afstammelingen noemt men 'burghers' en ze hadden tot 1970 een aparte status, maar dat is toen afgeschaft. Het zijn nu net zo'n burgers als alle anderen. Ze moesten wel opeens Srilankaans gaan spreken en dat konden ze niet. Ze verloren hierdoor hun overheidsbaantjes en velen zijn toen geëmigreerd naar Australië en Canada. Ze spraken alleen Engels. Ditzelfde gold voor de Portugese en Engelse
'burghers'.
Foto's
