Van Unawatuna naar Yala naar het regenwoud Deniyaya

Door: Jolienr

Geplaatst op Aug 11, 2010

Afgelopen maandag na een vreselijk lange vlucht aangekomen in Colombo. Althans, in de buurt van Colombo. Ik landde op een ander vliegveld dan ik had verwacht, hahahah.
Er is 1 ding in Sri Lanka dat mij irriteert: die Sri Lankanen denken dat ze heel goed engels kunnen, maar ik kan hen nauwelijks verstaan. Wat in zo'n geval nog erger is, is een Singalese taxichauffeur die op zijn manier vloeiend Duits kan en verwacht dat ik dat kan verstaan!!!! Vreselijk.
Na anderhalf uur bij die gast in de taxi te hebben gezeten, was ik er klaar mee, snel de gewone bus in. Nou, dat was gaaf zeg! Ik stond in de bus, bij de achterdeur. Deze ging niet dicht toen we wegreden, maar dat kwam later wel, dacht ik. Niet dus! De hele weg heb ik half naast die deur gestaan, me op de meest onmogelijke wijze staande weten te houden, terwijl we met zo'n 80 km per uur alles voorbij sjeesden. Fantastisch.

Maandag aan het eind van de middag in Unawatuna aangekomen, waar ik dinsdag lekker op het strand heb gelegen. Men zegt dat je jezelf (beter) leert kennen op reis. Nou dat klopt, heb onderhand geleerd dat ik heel goed in staat ben om mijn rug volledig zelf in te smeren met zonnebrand!

Woensdagochtend vroeg weg, richting Tissa, een dorpje voor Yala National Park. Woensdagmiddag daar een safari gedaan. Erg leuk, maar helaas geen luipaarden gezien, the main reason dat ik daar naar toe ging. Helaas. Wel erg grappig, mijn driver Rohan, had een beetje haast in dat park. Hij haalde alle andere toeristen in , om naar plekken te komen waar vaak luipaarden zijn te vinde. Toen we op een rustplek kwamen, waar alle andere toeristen ook kwamen, moest iedereen al behoorlijk om mij lachen: A, dat meisje zit bij die druktemaker in de auto. Toen onze auto vervolgens niet meer wilde starten, werd het helemaal hilarisch! Maar uiteindelijk daar toch weggekomen, en nog veel olifanten, hakhalzen en mooie volgesl gezien.
Die avond ook nog naar een muziekshow geweest (Net zoiets als het Tros Muziek feest, maar dan met net iets andere muziek.) Mega leuk om daar rond te lopen. Al die Srilankanen die volledig uit hun dak gaan, mannen die staan te dansen alsof ze mieren in hun broek hebben zitten en vrouwen die hun staan uit/toe te lachen.

Maar het was daar verder een vreselijk gat en de broer van de eigenaar van mijn guesthouse was ongelooflijk opdringerig, wat ik allemaal moest gaan bekijken onder zijn begeleiding. No way, dus ben gister in alle vroegte maar weer op de bus gestapt, wat hier btw geen ene moer kost. Een kaartje voor een ritje van ong. 100 km (waar ze 2,5 uur over doen) kost 33 cent! Om 9 uur zat ik gister in de bus en om half 4 was ik eindelijk bij het guesthouse in Deniyaya, een plaatsje vlak voor het regenwoud.
Ik wilde vandaag een tour maken door het regenwoud, maar heb besloten dat ik morgen met David, een Ierse jongen (die erg aardig is, en zo eco-groen dat Marianne Thieme er nog jaloers op wordt, niet fris ruikt en met regelmaat aan zijn kruis krabt, dus nee, geen geschikte jongen voor mij) een jungle trip van ong. 10 uur ga maken! Hahahaha, Jolien, het klim en loopwonder, die de trappen van de Sacre Coeur in Parijs al eng vindt, gaat 10 uur hiken door de jungle. Ach, je moet toch wat doen... Anders was ik vandaag met een 4tal luidruchtge Israelieten de jungle in gegaan die waarschijnlijk na 3 uur al weer terug willen, dat is ook niks.

Vandaag met David naar een waterval ofzo en waarschijnlijk ga ik daarna met hem door naar het zuiden, Mirissa, waar je de meest zeldzame walvissen kunt spotten!!
Moet zeggen dat ik het wel weer gezellig vind om wat gezelschap te hebben, ook al is hij een beetje doorgeslagen als het om groene, ecologische, biologische dingen gaat. Volgens mij zou hij ook het liefst in een communistisch land willen wonen, want presidenten en koningen doen niks voor het milieu! Dus.....

Maar nog even terugkomend op dat Engels van die gasten hiero, tering, wat is dat lastig te verstaan!
Koeri entraiz? You country? Commme homus. Oftewel: Curry and rise? You're from which country? You come with me to my house? En probeer zo'n conversatie aan te gaan in een bus, die meer herrie maakt dan de gemiddelde Boeing 747! Lastig! Het leuke van de bus is dat er weinig tot geen toeristen gebruik van maken, dus mensen zijn a) erg verbaasd maar b) altijd geinteresseerd en behulpzaam.

Oe, wel raar verhaal trouwens: begin april zijn er landelijke verkiezingen, en ze zijn de veiligheidsmaatregelen deels aan het aanscherpen. Dus toen ik gisteren in de bus zat, werd de bus aan de kant gezet door militairen en moest iedereen de inhoud van zijn of haar tas laten zien. Totdat ze mijn mega backpack en daypack zagen, toen schrokken ze een beetje en liepen ze gewoon door. Maar moet wel zeggen dat ik dat een beetje spannend vond, geeft wel aan dat het een beetje spannend begint te worden. Ook tijdens dat muziekfeest gingen mensen met elkaar op de vuist ivm de verkiezingen.

Maar het is hier echt geweldig, zo mooi, groen, warm, lekker eten en zulke vriendelijke mensen. Vermaak me hier ongelooflijk goed. Ben ondertussen bont en blauw van mijn backpack, heb er een klein ongelukje mee gehad, waardoor ik blauwe plekken heb waar je bijna misselijk van wordt!