Sri Lanka
What a tail
We vertrekken morgenochtend met de trein van Ella naar Kandy. Naar het schijnt een van de mooiste treinreizen ter wereld. De trein is vaak al weken vantevoren volgeboekt en wij waren daarom ook blij nog twee stoelen te kunnen reserveren. Zitplaats gegarandeerd, hopen wij. De trein is immers nooit vol en voor iedereen is er een (staan) plaats.
Iets meer dan een week zijn we onderweg en tot nu toe hebben we het goed en leuk!
Na hard rennen op Doha om ons volgende vliegtuig te halen begon ons avontuur in Sri Lanka. Vanuit Negombo zijn we, via Galle, naar het zuiden gereisd waar we een paar dagen in Mirissa zijn verbleven. Een kustplaatsje met enorme golven!
Omdat we ons voelden als visjes in het water besloten we het wat dieper op zee te zoeken, en wat we daar zagen was zo ontzettend bijzonder: walvissen! Ongeveer 12 stuks in totaal en 5 zagen we heel goed. Alleen al het horen van het spuiten met water door de walvis is te gek! Ze bleven dan even boven waardoor we een stuk van de bovenkant zagen om vervolgens met hun grote vissenstaart weer onder water te verdwijnen. Zelfs Jurre was er stil van.
Toen we zelf even uitgezwommen waren zijn we landinwaarts gegaan.
Op zoek naar meer natuurpracht hebben we het laatste regenwoud van Sri Lanka bezocht, Sinharaja rainforest. Een wandeling die ons leidde langs prachtige flora en fauna met aan het eind van de trip een grote waterval. We waren toch niet uitgezwommen, zo bleek.
Omdat we de smaak van de natuur te pakken hadden plakten we er in Uda Walawe nog een safari achteraan. In een grote jeep trokken we naar het Udawalawe national park waar we onder andere olifanten, krokodillen en buffels hebben gezien. Ook zagen we veel pauwen, grote roofvogels en wat pelikanen.
Niet alleen in de parken en bossen komen worden we geconfronteerd met het wilde beestenleven. Overal om ons heen zijn ze hier te vinden. Tijdens het ontbijt liep er plots een enorme varaan voor bij, kikkers springen in en uit de wc en de vleermuizen vliegen je om de oren. En natuurlijk zijn er ontelbaar veel hagedissen, vliegen en muggen.
Nu zijn we dus in Ella, een fijn stadje met wat restaurantjes gericht op de toeristen. We hebben een wandeling gemaakt naar Little Adams Peak, een hoge berg waardoor we prachtig uitzicht hadden over het landschap.
Al veel gezien in korte duur!
Het verplaatsen per bus kost hier wel wat tijd, over 60km kun je gemakkelijk 5 uur doen. Geduld, een flesje water en een reispilletje is aanbevolen.
Genoeg voor nu, rice and curry worden koud!
Liefs!