's Morgens vroeg waren we de Wadi Al Nakhar ingereden, die na 7 kilometer doodloopt op een weversdorpje waar nog slechts 2 families wonen. Ze hadden niet zo vroeg op bezoek gerekend en opa zat nog in zijn ondergoed. De koffie smaakte goed en de dadels zaten vol vliegen. Dat mocht de pret niet drukken.