Wij draaien aan een knop en hebben oneindig veel water. Boven op de berg in Salyan was dat wel even anders. Hier stond een oliedrum op het dak en met dat water moest er gekookt en gewassen worden. Douchen en dan was er maximaal een emmer vol. Deze werd dan later door de wc gespoeld en dat water kwam weer in een zuiveringstank voor later in de moestuin. Het was al een wonder dat er boven op de berg water was. Er waren twee kranen in het dorp en die gaven twee keer per dag water en ook nog eens niet zo veel, dus iedereen moest zo snel mogelijk zo veel mogelijk water halen. Hard werken voor een beetje water. En wie moesten water halen, natuurlijk de vrouwen. Maar dat gaf ze ook de tijd bij te kletsen en de nieuwe roddels door te nemen. Ik ben blij er bij te hebben mogen zijn en toch minimaal contact met ze gehad te hebben, al was het maar door een glimlach.