De boom in (1)

Door: Kokkeeri

Geplaatst op Apr 11, 2010

“Don’t know yet, could be a tiger, a bear or a rhino……I climb higher in this tree to see”! Ok, daar sta je dan midden in Chitwan in Nepal. Best benieuwd naar wat we zojuist in het struikgewas hoorden, maar niet kunnen zien. Of willen we het eigenlijk helemaal niet weten……

Als enorme liefhebber van jungle en het bijbehorende wildlife was ik erg blij toen er volop mogelijkheden bleken te zijn om Chitwan te bezoeken. Zouden we de Indische Neushoorn kunnen vinden? Na de waanzin van 4 maanden India waren we eerder die dag in de heerlijke rust van Chitwan aangekomen. En nu gaf de gids van ons resortje (alles met meer dan 2 hutjes heet hier resort) uitleg over alle mogelijkheden. Mijn vriendin ziet de bui al hangen wanneer Ashok de woorden ‘walking safari’ noemt. Zij kent mij inmiddels en ziet zichzelf al weer een hele dag, vogels spottend, slangen zoekend, bloedzuigers afpellend door de jungle sjouwen….. Maar ze heeft het mis. Er is zelfs de mogelijkheid om 2 dagen (met overnachting) door de jungle te wandelen. Ik ben niet te stoppen. Beloof dat we later in de reis een keer een wat luxer hotel nemen en een keer gaan ontbijten bij het Zwitsers pensionnetje ……en ze is overtuigd. Tevreden over mijn onderhandelingen spreken we met Ashok af dat we 2 dagen later met hem op pad zullen gaan. We willen eerst zelf nog een beetje de boel verkennen en we moeten nu natuurlijk nog even Zwitsers ontbijten.

Vroeg in de ochtend haalt Ashok ons op. Het is nog donker als we bij de rivier aankomen. Die moeten we met een hele smalle kano (wat is het toch met jungle, wilde rivieren en smalle kano’s?) oversteken om in het park te komen. Het wordt langzaam ligt en varen we door een dikke mist over de rivier. Een collega gids heeft zich inmiddels bij ons gevoegd. Een wat oudere zwijgzame man. Maar je ziet aan zijn houding dat hij een ervaren gids is. En een mooi tegenwicht voor de druk pratende Ashok. Die, blijkt later, eigenlijk nogal zenuwachtig is. Dit is zijn laatste tour en hij vertrekt aan het eind van de week naar Dubai om in de bouw te gaan werken. Hij zal deze fantastische jungle inruilen voor de lege zandbak van Dubai. Geronseld door zijn zwager gaat hij, voor een paar rotcenten meer, een onzeker avontuur tegemoet…..

Dat wij ook een soort onzeker avontuur tegemoet gaan blijkt uit de instructie die we krijgen als we na 30 minuten varen aan wal stappen. Ashok is voor het eerst serieus als hij vertelt wat we moeten doen bij een ontmoeting met een boze neushoorn. Het advies is de dichtstbijzijnde boom inklimmen, mocht het lijken alsof de neushoorn zou willen aanvallen. Hij voegt er aan toe dat hij zelf pas één keer heeft meegemaakt dat hij is aangevallen…… Ik hoor mijn vriendin zachtjes vloeken. Ashok vervolgt; Er zijn ook beren en tijgers, maar die zie je bijna nooit. Daarom moeten de 2 bamboe-stokken die onze gidsen bij zich dragen voldoende zijn om ons te beschermen. Voor de zekerheid vraag ik nog even wat we dan moeten doen als we toch een beer of tijger gaan tegenkomen. “De beer slaan we met de stok op zijn neus!”zegt hij zonder ons echt te overtuigen. En de tijger? “We won’t meet the tiger” is zijn antwoord. En hij vervolgt snel met; “Rhino, you climb the tree!”

We leggen ons lot maar in de handen van onze gidsen. Het park is schitterend. We lopen achtereenvolgens in struikgewas, metershoog riet, door en over beekjes. Een heerlijke tocht! In de verte denk ik een Garial te zien. Een beetje vreemde krokodil met lange snuit met een bolletje erop. Hier zijn er nog maar een paar honderd van over in de natuur. Daarom is Ashok niet helemaal overtuigd. Hij denkt meer aan een boomstam. Dus om het zeker te weten moeten we er op af. Ik blijk gelijk te hebben en mijn dag kan al niet meer stuk. Het wordt direct nog beter als boven ons opeens het gekrijs van 2 neushoorn…..vogels opklinkt. Tegen een strakblauwe lucht vliegt dit koppel over ons heen. Het zijn Malabar Hornbills; de grootste soort van deze fantastische vogelfamilie. Wow, wat een park.

Tijd om te rusten. We vinden een mooie grote boom met voldoende schaduw om even te gaan zitten. Na een kwartiertje zijn we weer klaar om verder te gaan. We staan op en Ashok gaat het pad weer op…..en staat direct stil. Oops, op 50 meter afstand komt er een neushoorn aan waggelen. Midden op het pad, recht op ons af. Snel terug richting de boom, gebaart hij. Zoals vaker wint nieuwsgierigheid het weer even van mijn verstand en ik doe nog snel een stap het pad op om goed te kunnen kijken en een foto te schieten. Het beest is inmiddels tot op zo’n 30 meter genaderd. Ashok laat ons voorzichtig, om de boom heen, naar dit schitterende dier kijken. De neushoorn kijkt nog even op en loopt dan het pad af de struiken in. We horen door het gekraak langzaam zachter worden, ten teken dat hij van ons weg loopt. Even diep ademhalen. Dat was een mooi moment, maar wat als wij iets later waren vertrokken of dat hij iets meer aandacht voor ons had gehad…..Ik kijk om me heen op zoek naar een boom om in te klimmen. Ik ontdek één boom in de buurt. Die enorme boom, waarbij we net heerlijk in de schaduw hebben gezeten. De eerste tak is op ongeveer drie meter hoogte…..

Ashok wuift onze bezorgde vragen over de bereikbaarheid van een boom met een lach weg; “I push, I push. Easy, easy.” Ja, ja, Ashok komt net boven mijn middel en hoewel hij best sterk is, zie ik hem nog niet direct 1m93 de boom in duwen