Tijdens onze wandeling door een mooi klein dorpje, werden we met regelmaat begroet door de vriendelijke mensen.
Sommige maakten een praatje, andere keken verwonderlijk op of zwaaiden.
Het was zo'n authentieke plek, veel landbouw, mensen waren hard aan het werk.

Toen we langs een huisje liepen stond daar een moeder met haar baby, ze maakte een praatje en liet ons trots haar kindje zien. Er waren nog twee andere dochters aanwezig. De een lag op de grond en was druk 'huiswerk' aan het maken, de ander keek ons dromerig aan.

Ik ben benieuwd waar dit mooie meisje aan dacht..