Als je door Nepal reist ontkom je niet aan het bijwonen van een festival.
Bijna iedere dag wordt er wel ergens een god vereerd, een tempel ingewijd of een andere religieus ritueel uitgevoerd.
Meestal een kleurrijke gebeurtenis die door toeristen gretig wordt vastgelegd.
Begrijpelijk.....daar doen we immers bijna allemaal aan mee.
Maar dat betekent nog niet dat we niet stil moeten staan bij de werkelijke betekenis van zo'n " feest ".
Een voorbeeld daarvan is de verkiezing van de nieuwe Kumari.
Kumari's zijn levende godinnen die hartstochtelijk worden aanbeden.
Nepal telt op dit moment nog 5 Kumari's, vroeger waren dat er veel meer.
De belangrijkste zijn die in Patan en Kathmandu.
Deze twee Kumari's leven in volstrekte afzondering tot het moment dat ze gaan menstrueren, daarna kunnen zij geen Kumari meer zijn.
Tot die tijd leven zij in een tempel en mogen hun voeten de (volgens Nepalezen, verontreinigde) grond niet raken.
Zij zijn verstoken van onderwijs en contact met hun familie.
De familie ontvangt wel een uitkering maar deze is net genoeg om, de vaak peperdure, kleding te betalen die hun dochter als Kumari dient te dragen.
Op gezette tijden verschijnt de levende godin kort voor het raam van de tempel om zich aan de Nepalezen te laten zien.
Fotograferen is verboden en op het plein heerst een eerbiedige stilte op het moment dat de Kumari verschijnt.
Toevallig waren wij In Kathmandu toen de verkiezing van de nieuwe Kumari plaatsvond.
Meisjes uit de wijde omgeving kwamen, prachtig in het rood gekleed, met hun familie naar de tempel en daar werd druk geofferd.
Trotse ouders werkten nog wat make-up bij en er heerste een sfeer van opwinding en blijde verwachting.
Natuurlijk was dit alles een fotomoment om je vingers bij af te likken maar toen ik eenmaal doorkreeg waar deze feestvreugde toe diende was mijn gevoel tweeledig.
De laatste tijd gaan er steeds meer protest-stemmen klinken tegen deze culturele traditie uiteraard vooral door buitenlanders (buitenstaanders)
Het woord "kindermishandeling" valt regelmatig, dit tot grote verontwaardiging van de Nepalese overheid.
In deze dagen is het niet moeilijk om een parallel te trekken naar protesten tegen culturele evenementen in ons eigen land.
Wat voor de ene partij cultuur heet kan voor de andere partij een bron van verontwaardiging en veroordeling zijn.
Na wat overpeinzingen besloot ik toch verder te fotograferen en te accepteren dat het soms lastig is om een andere cultuur werkelijk te doorgronden.
Gelukkig hadden de betreffende meisjes vooral heel veel plezier en was voor hen maar een vraag van belang...
Wie wordt de nieuwe Kumari ??