Fietsen in het paradijsje van Bardia, Nepal
Nepal
Azië
DeReisdame
Fietsen in het paradijsje van Bardia, Nepal
Voor als we weer kunnen: fietsen in Bardia. Het is er namelijk zo plat als in Nederland. En nee niet op een Hollandse fiets met bijpassend gemak van versnellingen. En het zijn niet de gemakkelijkste fietswegen. Maar het is wel de leukste manier om op je eigen houtje, of samen met een gids, de dorpen en bossen te verkennen.
Bardia
Naar Bardia, in het zuidwesten van Nepal tegen de grens met India aan, ga je meestal voor het Bardia National Park. Voor de tijgers, de neushoorns en olifanten. Maar buiten het park is nog zoveel meer.
Over hobbelwegen en smalle paadjes
De niet zo subtiel aangelegde wegen, met dikke keien, en de smalle zandpaden brengen je van dorp naar dorp. Van Thakurdwara en Dhalla via Phatarbhojhi en Kailashi retour, om even een indruk te krijgen door wat voor andere wereld je hier fietst.
Langs de wegen de originele, okergele lemen huizen, maar ook de hardgroene, oranje en paarse betonnen huizen van de vooruitgang. Afhankelijk van het jaargetij zijn de velden goudgeel van de rijpe rijst in oktober en felgeel met bloeiend mosterdzaad in december en januari. In mei tot en met juli, afhankelijk van wanneer de regen komt, spiegelen de wolken in het water van de net geplante rijstvelden. Maar eerlijk is eerlijk, dan is het voor fietsen wel een beetje warm.
De paden gaan door het hoge gras waar zomaar een stel mangoesten voor je weg springen. Het kan dwars over een dorsvloer gaan en langs een kudde geiten, waar gisteren nog een beestje werd opgepeuzeld door een tijger.
Buffels en neushoorns
In de namiddag even pauze langs de rivier. Vissers dobberen op grote binnenbanden en halen hun traditionele netten door het water. Een meneer leidt zijn kudde buffels door de rivier op weg naar huis. Aan de overkant klinkt getoeter van een groep olifanten. Jammer die laten zich niet zien. Maar dan….verrassing: in het oranje licht duikt een neushoorn moeder met baby op. Ze steken de rivier over om de nacht dieper in het bos door te brengen.
Mensen
“Namaste”……. “Namaste”……., de Nepalese begroeting, klinkt onderweg vanaf de erfjes nog voordat je iemand spot. Zeker in de namiddag is er overal bedrijvigheid. Kinderen komen uit school en gaan spelen. Oma’s en opa’s passen op de kleintjes. Mannen en vrouwen houden zich bezig met de oogst. De gedroogde rijst wordt gedorst. Groentes gedroogd of ingemaakt. Je bent altijd welkom op een erf. Maak je graag een praatje? Dat is tegenwoordig zo gemakkelijk, de meeste kinderen spreken Engels.
Koop een fiets
Tip: koop je eigen fiets. Ik kocht voor € 70 een degelijk vervoermiddel van Indiase makelij. Geen versnellingen maar recht toe recht aan. De aanschaf is een evenementje op zich. Ga op het bankje bij de winkel zitten en kijk hoe de fietsenmaker je fiets in elkaar zet. Ondertussen draait hij wat trappers en moertjes vast van andere klanten.
Als je uit Bardia vertrekt, geef je je fiets weg. Lokale economie gesteund en iemand blij gemaakt.
(Hier en daar zijn trouwens ook fietsen te huur.)
En blij zijn ze met een fiets. Zij gebruiken hun fiets voor heel iets anders dan leuke uitjes. Dat realiseerde ik toen een Nepalees me complimenteerde met mijn aanschaf: “stevige fiets….. daar kan wel 100 kilo rijst op”…..
Namaste, Astrid
Foto's
