Manaslu trekking dag #09 - 'kloof'
Manaslu trekking dag #09 - 'kloof'
Na in twee dagen zo’n 2 kilometer gedaald te zijn, is het vanaf vandaag weer voornamelijk stijgen. Met half bewolkt weer is het eerste stuk door een prachtige kloof met vele enorme bamboebomen. Als we even na Deng via de hangbrug met de naam ‘Trust bridge’ de rivier oversteken, gaat het pad steil omhoog. Maar dan ook echt steil omhoog. Een boomstam met uitgehakte treden dient zelfs als een soort ladder. Blijkbaar hebben we weer een short cut genomen, want hier komen de ezels echt niet overeen.
Bij Bihi Phedi houden we pauze, want dit is net een spot waar blijkbaar mobiel bereik is en de gids dus even naar huis kan bellen. Ik besluit om ook maar even de flight modus uit te zetten en een smsje naar de familie thuis te sturen, zodat ze na ruim een week weer een teken van leven krijgen en weten dat tot dusver alles uitstekend verloopt.
De rivier blijft door een kloof stromen, maar inmiddels zijn wij eruit geklommen en wijken de bergwanden iets geleidelijker. Sommige stukken zijn relatieve vlakke plateaus die als landbouwgrond gebruikt worden. Relatief vlak wil zeggen dat als je je dobbelsteen op de grond laat vallen, die zonder pardon de heuvelafwaarts rolt en over de rand van de kloof de rivier in dondert.
Om zijvalleien te passeren is het een aantal keer afdalen naar een brug en daarna weer omhoog klimmen, dat tikt wel aan voor de hoogtemeters. Na de lunch in Ghap is het goed opletten, want met grote regelmaat zijn er ezels en koeien op het pad te vinden. We duiken opnieuw een nauwe kloof in, waar de bulderende rivier de rotsen al in schitterende vormen heeft uitgesleten. Ik merk dat de Dal Dhat lunch zwaar is gevallen en als we na anderhalf uur bij het ‘Jungle Hotel’ aankomen is het mooi geweest voor vandaag.
De officieel ‘K.L.S.P. Peace Hotel’ geheten accommodatie ziet er relatief nieuw uit en blijkt na de 2015 aardbeving dan ook grotendeels herbouwd te zijn. Na vanochtend een beter merk secondelijm te hebben gekocht, doe ik een nieuwe poging de zolen van mijn bergschoenen te lijmen. Omdat het lopen op mijn lage back-up schoenen prima gaat, besluit ik de bergschoenen niet meer te gebruiken tot de ‘pasdag’, omdat stevigheid rondom de enkels toch vooral fijn is met veel (en steil) dalen. Heeft de lijm ook nog een week de tijd om zijn werk te doen.
Op een soort veranda zitten we ’s avonds lekker rondom een gloeiendhete kachel en laat de gids nog wat Nepalese videoclips zien. Tsja, toch niet helemaal mijn smaak. Eenmaal in bed hoor ik duidelijk de rivier stromen en hoop ik dat dat niet te veel op m’n blaas gaat werken vannacht.