Manaslu trekking dag #05 - 'Tsum vallei'
Nepal
Azië
MennoRietdijk
Manaslu trekking dag #05 - 'Tsum vallei'
Een volle blaas dwingt me om half 6 het warme bed uit en aan te kleden, want de wc is een gammel hokje buiten op een metertje of 20 lopen. Genoeg tijd om een klein vreugde sprongetje te maken, want de lucht kraakhelder en aan vier kanten om me heen zie ik de contouren van wit besneeuwde toppen! Terug naar bed gaat ‘m niet meer worden en bewapend met m’n camera sta ik klaar om het eerste licht op de bergtoppen te vereeuwigen. Daarbij wordt het geduld op de proef gesteld, want het is zeker nog een half uur wachten. Leermomentje voor de nog komende dagen: voor 6 uur ’s ochtends klaarstaan gaat niet nodig zijn.
Dan is het magische moment daar: een lichtroze gloed op de top wordt al snel warmgeel en de zonnestralen drukken de schaduwgrens vloeiend naar beneden. Steeds feller lichten de toppen om me heen op in het ochtendgloren. Het is fris buiten, maar de verlichte bergen geven me een warm gevoel van binnen. Het kopje thee dat ik van de gids krijg helpt daar ook wel bij en met van geluk glimmende ogen gaan we ontbijten. Het ‘golden hour’ doet haar naam vandaag absoluut eer aan!
Het eerste stuk vandaag vanuit Chumling richting Chokangparo is vlak en gaat grotendeels door bos. De zonnestralen worden prachtig door de bomen gefilterd tot een serene vredigheid, waarbij mijn gedachten afdwalen naar Rivendell uit de Lord of the Rings. Tussen de bomentoppen door zijn regelmatig de hoge witte bergkammen te zien. Bij een open plek wijst de gids ze aan: Shringi Himal in het noorden, Gorkha Himal ver in het westen, Ganesh Himal in het zuiden en Churke Himal in het oosten, die tevens de grens met Tibet vormen. Een leuk weetje is dat bergen in Nepal pas berg worden genoemd als de top hoger is dan 5.000 meter. Pak aan Mont Blanc, heuveltje!
Na zo’n vijf kilometer relatief vlak lopen we het bos uit en tussen de kniehoge begroeiing begint een lange en zware klim: het is zo’n 700 meter stijgen naar Chokangparo dat op 3.030 meter hoogte gelegen is. Dat merk ik ook aan mijn ademhaling. Een rustiger tempo en wat vaker korte pauzes zijn noodzakelijk in deze ijlere lucht. Ook dit pad heeft enkele verraderlijke stukken, langs een steile en honderden meters diepe afgrond. Ik moet denken aan wat iemand mij ooit vertelde: dat wat de meeste mensen ‘hoogtevrees’ noemen, eigenlijk ‘valangst’ is (omdat men meestal geen hoogtevrees heeft in bijvoorbeeld een vliegtuig). Ik probeer de gedachten aan beide weg te dringen en me te focussen op het pad.
Hoe dichter we Chokangparo naderen, hoe meer boeddhistische invloeden er te zien zijn, zoals chortens (soort stenen torentjes) en mani walls (muur van platte stenen waarin prachtige gebedsteksten en symbolen zijn gebeiteld). Vanuit het teahouse waar we lunchen is het uitzicht op de 6000+ toppen van de Ganesh Himal schitterend. We zouden na de lunch eigenlijk nog doorlopen naar Nile, maar de gids heeft vernomen dat er daar mogelijk geen accommodatie beschikbaar is vanwege een groep Japanse kampeertoeristen, die niet kunnen kamperen omdat hun ezels niet langs de land slide bij Lokpa konden. Omdat we nog aan het bekomen van de ochtendklim zijn besluiten we het risico niet te nemen en in Chokangparo te overnachten, waar wel plaats is en we inmiddels weten dat ze er heerlijke Dal Bhat hebben.
Het geeft me tijd om mijn 6 jaar oude bergschoenen van wat ‘Chinese superglue’ te voorzien, want op enkele plaatsen beginnen de zolen een beetje los te laten. Gelukkig heb ik voor deze trekking als ‘back-up’ lage wandelschoenen aangeschaft en die kan ik mooi uitproberen tijdens de korte middagwandeling die we nog maken. Het is via vage koeienpaadjes zo’n beetje recht omhoog de berg op naar Galdang Gumba. Deze monastery is tijdens de 2015 aardbeving zwaar beschadigd geraakt en daarom nu niet meer in gebruik. Wel hebben we vanaf hier een magnifiek uitzicht over het ‘brede’ deel van de Tsum vallei, een vlak plateau van enkele honderden meters breed dat grotendeels als landbouwgrond in gebruik is. In stilte geniet ik van de idyllische vallei omzoomd door machtige Himalaya reuzen. Als de toppen in de wolken beginnen te verdwijnen is het tijd om weer af te dalen, want inmiddels begin ook ik het ritme van het weer hier te kennen!
Foto's
