Dit jongetje stond langs de kant van het pad tijdens onze trekking door de Annapurna. Hij keek mij wat verwonderd aan… Zijn gedachten zijn bijna van zijn gezicht af te lezen… “Wat een boel mensen lopen daar voor mijn huisje langs zeg… vreemde gasten die toeristen, met hun grote tassen op hun rug en die fotocamera’s.. ik zie ze elke dag wel langslopen maar waar ze nou naartoe gaan… moet ik toch eens aan mijn moeder vragen… Ze zijn wel leuk om naar te kijken, er is altijd wel weer wat bijzonders te zien… Oh, kijk, nu zwaait er één en ze lachen ook allemaal naar me.. Ze zien er wel aardig uit hoor, maar toch.. ik weet het nog niet zo met die toeristen hoor…”