Het uitzicht in de avond vanuit mijn hotelkamer in hartje Yangon bood, naast de verlichte Schwedagon Pagode in de verte, een blik op het dichtbebouwde centrum van de stad met vele ramen, waarachter zich zoveel levens afspelen. In het grote hotel op de achtergrond wanen de mensen zich veilig met hun open gordijnen, want wie kan er van zo’n grote afstand ook maar iets gadeslaan? Maar o wee, stel toch dat ik die supersonische verrekijker bij me had gehad, wat was me dan gewaar geworden? Het is echter niets voor mij om me in andermans privézaken te mengen, maar wie weet heeft wel iemand vanuit een van die kleine raampjes mij met mijn camera voor het raam zijn verrekijker binnengehaald. Snel de gordijnen dicht!