The Union of Myanmar, should we go?

Door: AsiaTravellers

Geplaatst op Mar 20, 2009

Er zijn vele voor en tegens te bedenken wanneer je jezelf deze vraag stelt. Myanmar is een land van uitersten, waardoor wij wisten dat we tijdens onze reis veel dingen tegen zouden komen waar we het niet mee eens zouden zijn. Een van de redenen dat we besloten om juist wel te gaan, is deze:

"Tourists can open up the world to the people of Burma, just as the people of Burma can open up the eyes of tourists to the situation in their own country if they're interested in looking" (Aung Sang Suu Kyi, 1995).

Met deze instelling zijn we onze reis begonnen door het, waarschijnlijk, meest authentieke land dat we dit jaar gaan bezoeken. En wat zijn we blij dat we zijn gegaan! Voor ons is Birma het land van de ossenkarren, het land van de vele theehuizen en monniken, maar ook het land van de meeste bizarre regels waarvan we niet eens wisten dat ze konden bestaan. MAAR bovenal is Birma het land van de vriendelijkste mensen die we ooit hebben ontmoet. Overal word je met open armen ontvangen en iedereen probeert een gesprek met je aan te gaan. Vaak gaat het (helaas) niet verder dan vragen als "where you go?", " where is your country?" of gewoonweg "Hey you!". Echter, degenen die wel Engels spreken, willen graag hun Engels met je oefenen (zoals monniken) en proberen je te helpen.
Ja, het zijn de mensen die Myanmar, Myanmar maken. In Thailand ben je bezig met het zien van "must-sees", maar in Myanmar maakt het niet uit wat je ziet, rondlopen is genoeg! Myanmar is een land om te ervaren, om over je heen te laten komen. Het is nog zo authentiek en de Westerse wereld is nog ver weg. Echter, hoewel de regering protesteert, krijgen de Birmezen steeds meer mogelijkheden. Zo is er nu op veel plaatsen een televisie en is er in de grote steden internet. De vraag is alleen of het nou wel zo goed is dat het land verwesterd. Tijdens een trekking die we in het noordoosten hebben gedaan, hebben we gezien dat de komst van de tv mensen juist banger maakt. Voorheen leefden deze mensen in isolement en wisten ze weinig over de situatie in de rest van hun land (of de wereld). Ze wisten alleen dat ze tijdens verkiezingen op de juiste partij moeten stemmen omdat anders hun land wordt afgepakt. Echter, nu, door de komst van de tv, zagen ze bijvoorbeeld de demostraties in Yangon (tegen het regime) enkele maanden geleden en dat maakt ze nu (nog) veel banger voor de regering en het leger.

Om jullie meer duidelijkheid te geven over het bizarre regime in Myanmar geven we een aantal voorbeelden. Zo is het voor toeristen niet mogelijk om in alle vrijheid door het hele land te reizen. Verschillende districten zijn verboden terrein en voor een aantal gebieden heb je (als toerist) een "permit" nodig om er door heen te mogen reizen. Op de wel toegankelijke wegen controleert de regering door middel van checkpoints langs de weg. Om de zoveel tijd moet je de bus uit, je paspoort laten zien en dan kun je je weg weer vervolgen (ja, dit geldt ook voor nachtbussen..). Tevens heeft de regering een nieuwe hoofdstad laten bouwen waar 24 uur per dag electriciteit beschikbaar is (in de rest van Myanmar niet), waar alles modern is en er zelfs een vliegveld is. Deze stad is alleen toegankelijk voor mensen van de regering, het leger (dat is praktisch hetzelfde) en belangrijke mensen die iets met de regering/leger te maken hebben (lees: vooral Chinezen). "Gewone" Birmezen en toeristen komen de stad dus niet in! Echter, wanneer je in het land zelf reist, merk je weinig van het regime. Het enige moment waarop je meer te weten komt over politieke issues of de situatie in het land (bijv. na de cycloon) is wanneer Birmezen (die Engels spreken) er 200 procent zeker van zijn dat er niemand in de buurt is die hen af kan luisteren. Er staan namelijk zware gevangenissstraffen op het (negatief) spreken over de regering.

Na dit alles kun je je afvragen of je wel naar Myanmar had moeten gaan. Echter, wanneer je deze kwestie voorlegt aan de lokale bevolking, smeken ze je om juist wel te komen, zolang je maar als individuele toerist het land bezoekt en niet met een groepsreis (deze worden gecoordineerd door de overheid). Wij hebben daarom bewust NIET in government-hotels geslapen en in lokale restaurantjes gegeten om er zo zeker want te zijn dat zo min mogelijk van ons geld naar de regering is gegaan. Bovendien is dit ook veel en veel leuker, dus veel moeite kostte dat ons niet! ;-)

Toch vinden wij het verbazingwekkend dat, wanneer we aan Myanmar denken, de negatieve aspecten van het land niet overheersen. Het zijn vooral de mensen die je bij blijven; zo vriendelijk, zo eerlijk en respectvol. Daarnaast heeft het land zoveel te bieden; duizenden pagoda's (tempels), bergen, meren en stranden. Het land is zo ontzettend fotogeniek!

Kortom, Myanmar blijft een land van vele tegenstrijdigheden. Wij vonden heel veel dingen fantastisch, maar een aantal dingen vreselijk!

The question is, would you go? Decide for yourself...