Rangoon

Reisgids

Beste reistijd

Foto's

Praktisch

Rangoon image

Rangoon

Rangoon
Myanmar
Syllie

Yangon vervolg

Waar was ik; de Shwedagon pagode. Jongejonge, ik heb al heel wat tempels, pagodes en wat al niet meer gezien, maar die vallen allemaal in het niet bij dit enorme complex! Dit is werkelijk het mooiste dat ik ooit heb gezien, en dat wil wat zeggen! Het is allemaal goud wat er blinkt, de stoepa is 98 meter hoog en heeft een omtrek van 433 meter (ik geloof dat er 60 ton goud in is verwerkt) en die brandende zon erop geeft gewoon koppijn, zo schittert alles. Een "hti" (top) met windvaan die bedekt is met 1100 diamanten en 1400 edelstenen, op de vaan een bol met 4350 diamanten en één van 76 karaat! Om de gouden stoepa staan honderden boeddhabeelden, wachters en mythische figuren, al dan niet in een "huisje". Hier ben je niet 1 x per jaar jarig, maar iedere week. Je geboortedatum is nl. niet van belang, wel de dag waarop je bent geboren. Daar hoort dan een beest bij en ieder beest heeft een offerhuisje. Ze hebben hier 8 dagen in de week, de woensdag is in tweeën verdeeld. Ik ben op woensdag geboren, en het is voor mij dus belangrijk om te weten of dat voor of na 12 uur is geweest. (MAM, HOE LAAT BEN IK GEBOREN?????). Ik ben in ieder geval een olifant (dacht ik het niet!!), en als ik 's ochtends geboren ben dan is het er een met slagtanden, en als ik 's middags geboren bent dan een zonder slagtanden. Volgens mij ben ik om 20 uur geboren, maar heb voor de zekerheid maar 3 kopjes water over de boeddha en de olifant met én zonder slagtanden gegooid. Je kunt nooit weten . Maar ik heb er 2 1/2 uur rondgelopen en ik kan er nog wel een hele dag doorbrengen! De gebouwen zijn van prachtig uitgesneden teak hout, de beelden van allerlei materialen. Echt schitterend. Ik doe in ieder geval een hoop inspiratie op voor mijn thangka tekenen! Je moet alleen wel overal op blote voeten lopen, zelfs sokken zijn niet toegestaan dus je kunt wel nagaan hoe mijn voeten eruit zien... Overal vogelpoep enzo . Bovendien zijn de zwarte tegels ook nog eens gloeiend heet door de zon, daar kun je bijna niet op staan! Overal lopen monniken en nonnen, en natuurlijk vele boeddhistische Birmezen. Ze vinden het allemaal prima om gefotografeerd te worden. Daarna zijn we naar een enorme zittende boeddha gegaan, de Nga Htat Gyi Pagoda. Ook wel de boeddha van 5 verdiepingen genoemd, dus HUGE! In een gebouw staat deze enorme boeddha, zittend op een lotustroon. Hij is prachtig gekleed in koningsgewaad en stamt uit 1900. Aan de overkant hebben we ook nog een 70 meter lange en 18 meter hoge liggende boeddha bezocht, de Chauk Htat Gyi pagode, en die was nog mooier. Hij had prachtige glazen ogen met stalen wimpers zodat het gezicht echt een (serene) uitdrukking had, schitterend! Alleen jammer dat het onder een lelijk ijzeren dak en stellages staat. Opvallend zijn de enorme, roze voetzolen met 108 tekens waaraan men de Verlichte kan herkennen. De merktekens stellen de wereld van de dieren, mensen en goden voor; Boeddha omvat alle werelden. Het is de mooiste boeddha die ik ooit heb gezien. Toen nog even naar de supermarkt om eten in te slaan voor de treinreis morgen. 's Middags met (de vandaag jarige) Harrie afgesproken. We zijn eerst met de taxi naar Shan Yoma travel gegaan, waar ik mijn boeking voor Bagan heb bevestigd. Ze komt nu om 17 uur naar het hotel om het ticket te brengen!!! Daarna in de omgeving bij een eethuisje beland voor de lunch, was geweldig! Er komen allemaal schaaltjes met snacks op tafel, wat je ervan eet wordt per stuk afgerekend, of je eet er niks van en bestelt van een "kaart", in ieder geval is er altijd gratis Chinese thee waar je liters van mag drinken. We hebben varkenscurry besteld en dat was me toch lekker!!! Drankje erbij en de thee, waren we met z'n tweeën 3 dollar kwijt.... De straat weer opgegaan en da's altijd uitkijken. Als eerste het verkeer, auto's hebben altijd voorrang, of ze nu van achter, voor, links of rechts komen, de voetganger heeft maar uit te kijken.... Brommers zijn verboden in Yangon, sinds een neefje van een hoge generaal is aangereden door een brommer... Verder hebben ze de riolering onder het trottoir liggen, afgedekt met grote tegels. Ware het niet dat die tegels er niet allemaal meer liggen, of maar half, of in stukken opgestapeld. Als je niet uitkijkt verdwijn je in een gat dus lekker slenteren is er niet zo bij. Het is steeds even lopen, dan even rondkijken en zo gaat dat de hele weg. 's Avonds moet je echt een zaklamp bij je hebben, want straatverlichting is schaars en die werkt ook alleen maar als er stroom is...Ook word je overal aangesproken, heel vriendelijk maar weinig Engels. Ik zie heel weinig andere reizigers. Het is echt opvallend hoe weinig je die ziet. Yangon heeft ondanks het feit dat het een grote stad is toch een dorps karakter met nog weinig hoogbouw en met veel groen omlijste straten. Al is dat in snel tempo aan het veranderen omdat er steeds meer Chinezen komen die walgelijk lelijke gebouwen neerzetten. Jammer! De Birmezen zelf schijnen er ook een enorme hekel aan te hebben. We hebben een heel end gelopen in de brandende zon, o.a. bij een Methodistische kerk naar binnengewandeld. Die was niet bijzonder, maar er was een soort van kinderopvang in gevestigd. Geen speelgoed, de kindjes zaten maar wat op de houten vloer te zitten. Jammer dat ik mijn ballonnen niet mee had genomen, hadden ze wat te doen gehad! Overal stalletjes op straat, marktkraampjes en straatrestaurantjes. We zijn toen bij een vrij luxe zaakje beland waar we taart en koffie hebben genomen om Harries verjaardag te vieren, lachen! Toen de Sule pagode bekeken, die midden op een rotonde ligt (rennen naar de overkant!).