Op de trishaw door Mandalay.
Mandalay
Myanmar
Ciske
Op de trishaw door Mandalay.
In Mandalay is het verkeer 'n stuk drukker als in Yangon dat komt natuurlijk omdat hier wél brommertjes rijden , je moet daarom goed uitkijken want met verkeersregels nemen ze het niet zo nauw. Volgens mij rijd hier iedereen onder het motto "die andere letten wel op mij ". Als we met onze Lonely Planet in de hand op zoek zijn naar een eettentje worden we aangehouden door een trishawrijder. Een trishaw is een fiets met een karretje erlangs waar we met z'n tweeën op kunnen zitten met de ruggen tegen elkaar. Hans vindt het genant om een man te laten fietsen met 2 toeristen maar we laten ons ompraten en dan brengt Joe [zo heet onze nieuwe vriend ] ons op de fiets naar een eettentje. Hij wacht op ons en zal ons dan mandalay laten zien. Joe brengt ons naar gold pounders district waar we zien hoe bladgoud wordt gemaakt , daarna gaan we naar Mahamuni Paya waar een eeuwenoud boedhabeeld staat dat de hele dag door beplakt wordt met bladgoud. Dit wordt alleen door mannen gedaan , vrouwen mogen van een afstandje toekijken.
Dan gaan we naar een van de vele houten kloosters die Myanmar rijk is , Joe moet berg op fietsen en wij willen afstappen maar dat mogen we niet , hij duwt de fiets wel naar boven "no problem " roept hij. Vandaaruit fiets hij down town Mandalay naar Mandalay Hill waar we een mooie zonsondergang zullen zien. We vragen ons al dagen af waar al die toeristen toch zitten , nou neem van mij aan ze zitten hier op de Hill. Iedereen wil 'n goed plaatsje voor de zonsondergang maar aangezien het 'n beetje mistig is valt die tegen. Joe heeft voor ons een pick-upje geregeld voor morgen zodat we de stad uit kunnen.
De volgende morgen komt de chauffeur [ Usoe genaamd ] ons ophalen en hij heeft nog een toerist meegenomen. We hebben nog geen Nederlander gezien en nu blijkt onze medereiziger een nederlands sprekende Belg te zijn. Het wordt een leuke dag , we bezoeken in Amarapura een klooster waar 1200 monnikken wonen die 's morgens tegelijk gaan eten , dit is toch wel heel indrukwekkend om te zien. Dan gaan we verder met 'n veerpontje naar Inwa waar we met paardenkoetsjes 1 1/2 uur het gebied doorkruisen 'n mooi houten klooster bezoeken en op een grote scheefstaande toren klimmen "Nanmyin".
Dan gaan we naar de beroemde U-Bein bridge. We drinken eerst 'n biertje aan het water en genieten van het uitzicht voordat we in een bootje stappen en ons over het Taungthaman lake laten varen. We varen 'n uur heerlijk relaxed over het meer voordat de zon ondergaat en maken heel wat foto's.
We spreken voor de volgende dag weer af met onze Belgische vriend om ons door Usoe naar Mingun te laten brengen.
Na het ontbijt krijgen we te horen dat onze trein voor de komende nacht niet om 5.00 u. maar om 4.00 u. zal vertrekken en dat we al om 3.30 u. op het station moeten zijn , dat wordt dus een korte nachtrust. Maar we gaan eerst nog een dagje genieten en vertrekken naar de kade waar de boten klaar liggen om ons in een uur naar Mingun te brengen. Op de kade zijn veel bedelende kinderen. Als ik ballonnen uit ga delen vergeten ze het bedelen en zijn weer even kind en spelen met de ballonnen. In Mingun beklimmen we de ruïne van wat 's werelds grootste stoepa had moeten worden maar die getroffen is door een aardbeving en er diepe kloven in het bouwwerk zijn onstaan. Bovenop heb je een prachtig uitzicht over de omgeving. 's middags kijken we nog naar een partijtje voetbal tussen de monnikken en dan gaan we naar Yankin Hill . We belkimmen weer een berg maar hier zijn geen zwerm toeristen die de zonsondergang willen zien , het is hier veel mooier dan op Mandalay Hill.
Als we terug gaan naar het hotel zegt Usoe dat hij ons 's nachts wel naar het station wil brengen , dat vinden wij prima want midden in de nacht krijg je niet zo snel een taxi. Een kleine bijkomstigheid is dat hij 's nachts geen auto heeft alleen een trishawfiets. Maar " no problem " het zal op de fiets ook wel gaan. Groot is de verbazing bij de nachtportier van ons hotel als midden in de nacht onze trishawfietser voor het hotel stopt en wij met ieder 'n grote reistas en de kleine rugzak plaatsnemen op de fiets. Jammer genoeg had ik m'n camera niet bij de hand want dat beeld zou ik zelf nog wel graag terug zien.
Zo fietsen we 's nachts om 3.15 u. bepakt en bezakt door de donkere straten van Mandalay op weg naar de volgende bestemming.
Foto's
