Inle Lake
Trek van Kalaw - Inle lake
Vanaf Bagan een alternatieve route via Pakokku en Monywa genomen naar Mandalay. Was het 'omreizen' zeker waard. Leuk om weer even buiten de big 4 te stappen.
Mandalay hebben we niet zo goed gedaan omdat ik daar een voedselvergiftiging opliep. Gelukkig viel het mee. Wel de beroemde brug in Amarapura meegepakt. Een prachtige 200 jaar oude teakhouten brug. Van Mandalay met de nachtbus (karaoke, hoera!) naar Kalaw. Kalaw is een klein plaatsje in de heuvels. Vanaf daar hebben in drie dagen 60 km gelopen naar Inle lake. Door heuvelachtig landschap vol met akkertjes die nog primitief bewerkt worden met ossen en waterbuffy’s. Er worden bonen, chili’s, sesamzaad, gember, aardappels, rijst en graan verbouwd. Op dit moment werden de chili’s geoogst, je rook ze overal waar ze lagen te drogen, mooi gezicht. De trek was erg leuk, al was het best ver en erg warm. Leuke groep, lekker eten (avocado shakes bij het ontbijt) en de mensen onderweg waren prachtig, heel kleurrijk. Schattige kindjes met grote ogen die graag op de foto willen en het dan terug willen zien. Grote pret! We sliepen een nacht bij een lokale familie in een gehuchtje en een nacht in een klooster. Vooral dat laatste was speciaal. Om 5 uur wakker worden met monnikengezang, want we sliepen in dezelfde ruimte als waar gebeden werd.
De trek eindigde bij Inle lake. We zaten daar in een relaxt hotelletje in een fijn plaatsje aan het meer. We hebben een dag genikst, want hier was Lau ziek. Het eten is heel vet en dat zorgt af en toe voor krampjes... Een dag gevaren op het meer. Prachtig. Zo mooi blauw. En overal huizen op palen, vissersbootjes, drijvende moestuinen, waterplanten, vogels en markten. Heel veel te zien en fotogeniek. Daarna ook nog een dagje gefietst in de omgeving. Leuk! Verder vrienden geworden met de luitjes van de Pancake kingdom, waar we iedere dag even langs kwamen voor de geweldige strawberry lassies en sweetmilk pancakes... En ook met de luitjes van het shopje tegenover ons hotel. Even de laatste voetbaluitslagen doornemen terwijl je bier koopt... Het broertje van de gast van het shopje heeft nu een door ons meegenomen fridgie van Dirk Kuijt voorop z'n fiets, want die ging ie echt niet op de koelkast van z'n broer laten zitten...
Vanaf Inle lake naar Bago gebust. Dat was maar 15 uur... ’s Nachts om 4 uur sta je weer in het donker (een van de vele powercuts) langs de weg. Gelukkig doet het hotel ook dan gewoon open en in het donker ziet een slechte kamer er een stuk beter uit, blijkt... Ai. In Bago door een leuk mannetje op sleeptouw genomen met z’n motorbike. Langs veel Buddha’s, hoe kan het ook anders... Dit keer veel grote liggende jochies. Erg leuke middag. Ook langs een klooster waar je dan weer even een half uurtje thee gaat drinken en kletst. Langs een sigarenworkshop waar z’n nichtje werkte (iedereen rookt hier groene sigaren aan de lopende band), een gereincarneerde monnik in een meterslange 118 jaar oude Python gezien (bizar dier, heel groot) en beetje door de buitenwijkjes getourd. Leuke gesprekken, veel weetjes en veel thee (iedere stop minstens een bakkie...).
Vervolgens door naar de Golden Rock. Een belangrijk bedevaartsoord met zoals de naam al zegt: een gouden rots met een stupaatje erop. Die ligt bovenop een berg, waarvoor veel moeite gedaan moet worden om er te komen. Achter in open bak van een vrachtwagen met 50 man gepropt (“ik ben geen sardientje, ik ben geen sardientje, ik ben wel een sardientje...”) omhoog rijden. Echt veevervoer, niet zo prettig. Ook zo jammer voor al die Birmezen die hier echt voor een dagje-uit komen en het een belangrijke plaats is. Het is een beetje een kermis, maar dat is juist ook wat het bijzonder maakt, want de steen zelf is eigenlijk niets anders dan een gouden steen op een rots. Been there, done that.
Gisteren teruggebust naar Yangon, nog even om het af te leren, volle bak met krukjes in het gangpad. De lokale hits kunnen we inmiddels meezingen, erg grappig. Wel leuk dat het ook nog even overdag bussen was, want er valt altijd veel te zien langs de weg.
Myanmar was bijzonder. Het loopt echt achter en is soms heel primitief. Maar het is ook een prachtig land, met een aantal schitterende sites en met fantastische mensen. De mensen maken het land! Dus mocht je plannen hebben, ga er zeker naar toe.
Nu terug in Bangkok. Morgen naar Ko Chang en Koh Mak. Met kerst cocktails drinken onder een palmboom... dat is weer eens wat anders!
Grtz, Gerco