Myanmar - Pyay, pagode en brandweerkazerne
Myanmar - Pyay, pagode en brandweerkazerne
Vrijdag 13 maart 2015:
Na het ontbijt en inleveren van de was gaat het lopend naar de Shwe-hsen-daw Pagode (de grootste bezienswaardigheid van Pyay en behorend tot de heiligste plaatsen van het land), dit is vanaf het hotel goed te doen. We gaan met de lift naar boven (geen kosten aan verbonden).
Vanaf het terras kun je de Ayeyarwaddy rivier zien, ook vanaf de heuvel goed zicht op de stad en de naastgelegen 70 meter hoge zittende boeddha (in 1919 opgericht) van de Sehtatgyi Pagode ookwel de "pagode van de tien verdiepingen" genaamd.
Na het bezoek drinken we wat op een terras als een Birmees wijzend op zijn arm/band op ons afkomt, "die wil vast zijn armband verkopen, dachten we", maar nee hij wijst op een tatoeage en dan op de eland op mijn onderarm welke hij mooi vindt, hij laat zijn schouder zien met plaatjes, dat kan ik ook en show mijn rechterschouder met tatoeage waarna hij zucht en zijn weg vervolgd nog diverse keren omkijkend en zijn duim omhoogstekend.
We gaan op bezoek bij de brandweer, lopen naar de kazerne met het prachtige logo en worden door de commandant in zijn hemdje ontvangen, 4 rode auto's en 1 ambulance hebben ze in deze kazerne en een bezetting van 26 vaste personen, er is wat uitleg over de auto's, de rangen en de posten met auto's in de wijken, dan schudden we handen en worden hartelijk bedankt voor ons bezoek.
Kopen 2 ijsjes welke we in het park bij de rivier opeten en gaan vervolgens bij het hotel buiten zitten, gaan vervolgens naar de receptie en boeken voor morgen een excursie met vertrektijd 08.00 uur. 's Avonds gaan we, na het eten van een bord nasi met ei in een straatrestaurant (0,85 euro voor 2 porties) nogmaals naar de Pagode om een en ander bij avond verlicht te zien, boeddha's en tempel zijn dan uitgelicht en dit geeft een heel ander sfeertje.
We drinken nog wat in het restaurant aan de rivier, dit terwijl diverse meisjes voor de gasten hun Birmese liedjes zingen, bij applaus krijgen ze een glitter boa omgehangen of zelfs een hoedje of een beer, talentenjacht, datingavond, wie zal het zeggen, wij kwamen er niet achter.
Donderdag 12 maart 2015:
13.30 uur is het als we aankomen bij het Lucky Dragon Hotel in Pyay, vragen wat een kamer kost (50,- USDollar incl. ontbijt, per nacht), bekijken de kamer, onderhandelen voor 3 nachten, krijgen geen discount en besluiten toch te blijven. De dag begon eerder even na zes uur met een kopje thee, koffer inpakken en uit te checken bij het hotel in Magway. Uitchecken duurt altijd even, want iemand gaat de kamer controleren en bij akkoord mag je na betaling vertrekken, nu alles is in orde dus we rekenen af (104.000 Kyat) en een taxi brengt ons naar het busstation, meevaller want als we willen afrekenen blijkt het service van het hotel, dat is top.
De man achter het buro bij het busstation herkent ons en biedt een stoel aan, we wachten tot wij en de bagage in de bus kunnen en om stipt 08.00 uur vertrekt de bus, het is deze keer een grote bus met airo, de airo doet het goed want het is steenkoud in de bus en als we even het raam open doen worden we meteen tot de orde geroepen want dat is niet de bedoeling.
Nog wat mensen oppikken en dan hobbelen we naar het zuiden, het is in iedergeval relaxter dan de busrit van Bagan naar Magway welke we eerder hebben gemaakt.
Het asfalt is niet breed genoeg voor 2 passerende bussen of vrachtauto's dus regelmatig gaat 1 van de 2 door de berm, landerijen, tolpoortjes, wegcollectes gaan aan ons voorbij, verder ploegen boeren het land met hun ossen en planten mensen de nieuwe rijst in de natte velden tot alles groen ziet. We stoppen bij een boerenbedrijf, de bagage gaat de bus in en alle bagageruimte wordt voorzien van de te vervoeren oogst, bij het waterlaadstation aan de andere zijde van de weg worden ondertussen watertanks op ossenkarren gevuld.
De bus vervolgt zijn weg voordat rond half 12 wordt gestopt voor de lunch, de weg wordt erna verder vervolgt (en ook de luidruchtige hoofdfilm) tot we bij het busstation van Pyay aankomen en we ons voor 3.000 Kyat door een tuktuk naar het eerder genoemde hotel laten brengen.
Hangen wat rond bij de kamer, gaan bij de rivier kijken, drinken wat, lopen een blokje en gaan kijken bij het treinstation wat een nostalgisch uiterlijk aan de buitenzijde heeft, wil je boeken is kennis van het Birmees noodzakelijk, daar Engels totaal ontbreekt. Tijdens de zonsondergang laten we de dag aan ons voorbijtrekken op een terras, waarna we over de avondmarkt lopen (bestaat voornamelijk uit eettentjes) een en ander te eten uitproberen en teruggaan naar het hotel. Nog wat schrijven, bloggen, foto's kijken en de dag is ten einde.