Getroffen door de zuud, de extreme winterse kou en droogte die het land eens in de zoveel tijd teistert, is deze familie met slechts enkele overgebleven dieren van hun kudde overgeleverd aan de goedgunstigheid van passerende voertuigen, vooral toeristen. Weggetrokken nadat hun kudde gedecimeerd was heeft de familie namelijk hun ger opgezet naast het tankstationnetje op de kruising van twee (overigens zeldzame) asfaltwegen in midden Mongolië, die vanuit het zuiden richting Khujirt nog 44 km en die vanuit het westen naar Ulaan Baatar, 144 km verder naar het oosten. Ondanks hun armoedige staat waren de mensen vriendelijk en gastvrij, zich verontschuldigend dat ze geen airag (gefermenteerde paardenmelk) of melkwodka (gemaakt van zuurgeworden airag) of zelfs maar kaaskoekjes konden aanbieden... Maar ze wilden niet naar de stad. Bewonderenswaardige mensen, die Mongoolse nomaden!