Deel 2: Trans Mongolië Express
Ulaanbaatar omgeving
Mongolië
Charita
Deel 2: Trans Mongolië Express
Stop No. 2; het Mongoolse avontuur
We worden gewekt in alle vroegte door de Provotnika, wat een service. Vandaag wordt een van de mooiste dagen uit mijn leven, maar dat weet ik nu nog niet. We worden opgehaald op het station. In Mongolië rijden ze ook als een gek, net als overal in het Oosten. Hier is het gewoon cultuur, we laten ze maar lekker hun ding doen, ze weten wel wat ze doen. De gordels zijn ook uit deze auto weer uitgeknipt, vreemd. We rijden eerst nog even door de drukke hoofdstad; Ulaanbaatar. Het is zo bijzonder! We stoppen bij een rivier: ‘Huh, hoe kunnen we nou aan de overkant komen’, denken we. De chauffeur, die geen woord Engels praat, belt in het Mongools. We verstaan er geen woord van en zijn benieuwd naar wat hij bespreekt. We genieten van het feit dat we in een ver land zijn, waar je niet zomaar komt. Aan de overkant van de rivier scheurt een auto door de bocht, het is een grote 4x4 Toyota. Hij rijdt zo door de rivier heen, alsof er niets aan de hand is. Hij stopt voor ons!! De backpacks worden overgeladen en we nemen plaats, in deze oersterke 4x4 terreinwagen. Hup, zo de eerste rivier door, alsof er niets aan de hand is! Zo ongelofelijk apart, overal om ons heen is er water! Na een afwisselende rit door vele rivieren, bossen, steile heuvels en modder, komen we aan bij het ger-kamp. We zien een aantal gers staan, en een hele grote Mongoolse familie die ons begroet, ze zijn heel erg gastvrij! We nemen een kijkje in onze ger, een échte ger! De ger is traditioneel ingericht met de bekende oranje bedden, de kachel in het middel en de schapenwollen muur. We lopen rond in dit prachtige gebied. Ik klim ook een hoge berg op, het laatste stukje helemaal alleen! Ik wil zo graag weten wat er achter de heuvel te zien is. Wel spannend als je bedenkt dat er in dit gebied beren en vossen wonen. Het uitzicht is geweldig!
Nu komt een typisch Mongoolse ervaring; het paardrijden. De paarden zijn niet al te hoog, wel zijn ze een beetje wild, maar daar staan Mongoolse paarden om bekend. We zitten in het zadel (dat wel gelukkig) en beginnen de tocht, wat een ervaring! De paarden zijn erg lief. Ze luisteren best goed, als je hard zegt ‘TSJOE TSJOE’ gaat het paard sneller. Als je ‘NOOSJ NOOSJ’ zegt met een lage stem, dan gaat het paard langszamer. Helaas komt er een enorme hoosbui, we worden tot op onze onderbroek nat, en dus ook ijskoud. Morgenochtend weer een kans. De douche is heel bijzonder, een houten hutje met een grote blauwe ton boven je hoofd. De gastfamilie kookt het water zodat je een warme douche hebt. Het water komt uit de bron van de rivier in de buurt. Dit is de leukste douchebeurt ooit. We poetsen onze tandjes en gaan snel onze warme ger in, want buiten is hij steenkoud geworden. Op naar een échte Mongoolse nacht!
De volgende ochtend gaan we weer op pad met de paarden. Het is prachtig zonnig weer en nog erg vroeg. Het zonnepaneeltje staat al weer naar de zon gericht. We vertrekken en komen al snel in de bossen terecht, lopen over het topje van een heuvel en maken steile afdalingen, spannend! Een afdaling is te steil voor de paarden als we op hun rug zitten, we stappen dus af. Natuurlijk luistert mijn paard niet naar mijn commando’s, en dat gebeurt juist in het bos (met dus allemaal takken waar het paard geen rekening mee houdt). Ik beland bijna in de boom, door de lage takken. Gelukkig kan ik net optijd bukken, maar omdat het een heuvel omlaag is val ik ook nog eens bijna over het paard heen. Gelukkig ging alles goed. Wat een avontuur! Helaas is het al tijd voor het typisch Mongoolse ontbijt. Alle ingrediënten komen uit de buurt, en de jakmelk ontbreekt natuurlijk ook niet! We krijgen een lift terug naar de grote weg en het avontuur vervolgt zich verder in Ulaanbaatar en omgeving. De reis zal zich vervolgen met vele treinritten en een hele hoop avontuur naar Beijing, Shanghai en als eindpunt; Hongkong.
Zo, na dit verslag van het eerste deel van onze reis, ben je vast helemaal enthousiast over de Transsiberië Express! Officieel stopt de trein in Vladivostok. Maar de meeste mensen gaan naar Beijing, net als ons. We begonnen onze reis dus in Moskou, daarna zijn we met de trein naar Irkutsk gegaan. Daar hebben we genoten van het Baikalmeer. Daarna hebben we de trein gepakt naar Ulaanbaatar. Deel 1 van onze reis eindigde dus bij het ger-kamp. Ik hoop dat je nu ook een wens op je wensenlijstje erbij kan schrijven!
Foto's
