Het is onze eerste nacht in een ger, in de midden-Gobi in de buurt van Mandalgov. Een lange dag reden we door een landschap dat bestaat uit een mengeling van zandvlakten en rotsbergen. We zagen kraanvogels, gieren, veel paarden, en hier en daar een ger. En namen dan onze intrek in een gerkamp midden in het verlaten landschap.
Bij het eerste ochtendlicht ben ik al buiten om de omgeving te verkennen. Kan niet wachten. Klauteren tussen de rotsen door, luisteren naar de stilte.
En dan zie ik dat we buren hebben, ze wonen niet ver weg.
Het kenmerkt deze lege vlaktes. Je denkt er alleen te zijn, maar dan is er toch ineens iemand.