We zijn in een gerkamp en dit is een inkijk in de grote ger die als restaurant dienst doet. Hier worden alle maaltijden en drankjes geserveerd. Het interieur ziet er net als de slaapgers kleurrijk uit. De tafels worden hier gedekt voor de (uitgebreide) lunch, de hoofdmaaltijd in Mongolië. Er is voldoende salade, brood, vlees en soep. We zijn vanochtend de steppe op geweest om een nomadenfamilie te bezoeken. Na de lunch vertrekken we weer, 120 km rijden naar een volgend gerkamp, niet zo ver vandaag.

Achter de bar is de ingang naar de keuken. Voor 's avonds is er frisdrank en bier te koop, en als je geluk hebt dan staat er ook nog wel een flesje rode wijn. Behalve in Ulaanbaatar was er nergens wifi. Als je aan de bar vraagt of je daar iets mag opladen, mag dat altijd: men legde er dan soms een stekkerdoos voor ons neer. Maar steeds vaker ook zie ik mensen op reis een powerbank bij zich hebben, ideaal voor op deze afgelegen plaatsen. Wij maakten geregeld mee dat de generator maar op gezette uren aan gaat. Dat betekent meestal zonder stroom zijn in je ger en geen warm douchewater hebben. Ik heb tweemaal (en dit weet ik nog precies..) koud gedoucht. Vaak is de waterstraal ook miniem.
Herinner je dat je in de woestijn bent. Er wordt duurzaam omgegaan met water, energie, en afval.

NB dit is wel de meest luxe grote ger die ik zag hoor, de anderen hadden lange houten tafels en zonder kleedjes