Dwalend door de Gobiwoestijn val je van de ene verbazing in de andere. Urenlang wordt het beeld bepaald door vlak droog land vol kiezels en stekelige struikjes, fata morgana's en kuddes kamelen, en dan ineens doemt een hoge duinenrij op in de verte. . Hoe dichter we naderen, hoe indrukwekkender het landschap wordt. Dit is de Khongoryn Els. Gele zandduinen tot meer dan 200 meter hoog doemen op als een muur, wel 100 kilometer lang. We zetten ons tentenkampje hier op en beklimmen de duinen. Net op tijd om de zonsondergang te zien aan de andere kant van de zandmuur, en een enorm heuvelachtig zandlandschap. Het zand maakt een brommend geluid door de wind en worden daarom ook wel Zingende Zandduinen genoemd door de lokale bevolking. We dromen weg op de top van de duinen, hier kun je uren zitten en puur genieten. Het jongetje dat weg rijdt heeft net ons kamp bezocht om spulletjes te verkopen.