Wilde orang-oetans zijn in Maleisië te vinden in de regenwouden van Sabah en Sarawak en in Indonesië in Kalimantan en Sumatra.

Het Semenggoh Wildlife Center, gelegen op een half uurtje rijden van Kuching, is in 1975 opgericht als opvang voor gewonde, verweesde en uit gevangenschap bevrijde dieren waarvan orang-oetans de bekendste soort zijn. Het doel was ze uiteindelijk weer in hun natuurlijke habitat uit te zetten. Het project was erg succesvol en na verloop van tijd bleek de opnamecapaciteit van de bossen rondom de opvang onvoldoende voor het aantal apen. De rehabilitatiefaciliteiten werden daarom overgeheveld naar het Matang Wildlife Center. Het Semenggoh Wildlife Center is nu meer een onderzoekscentrum geworden. De reeds uitgezette apen zijn gebleven en worden twee keer per dag op speciale platforms van fruit voorzien. Dit is het moment waarop je als bezoeker de grootste kans hebt om ze, vanaf een soort houten tribune, te zien, maar garanties krijg je natuurlijk niet. Als er in de bossen veel voedsel wordt gevonden blijven de enigszins “verlegen” dieren lekker daar en als het regent komen ze ook niet naar “beneden”. De voedertijden zijn ’s morgens tussen 09.00-10.00 uur en ’s middags tussen 15.00-15.30 uur, tussen 12.30-14.00 uur is de opvang gesloten.

Wij hadden het geluk twee moeders en twee baby’s/peuters te zien. Voor vertrek naar Maleisië had ik gedacht dat het zien van deze semi-wilde orang-oetans het hoogtepunt van de reis zou gaan worden, en geweldig was het zeker, maar eigenlijk heb ik veel meer genoten van de proboscisapen, de silvered leaf monkeys met hun knaloranje jongen en de dusky leaf monkeys met hun mooi getekende snoetjes.