Bang voor vissen????
Bang voor vissen????
In Kuala Lumpur aan Bukit Bintang stikt het van de enorme mooie en grote winkelcentra. We duiken er een in om lekker de airco in te gaan en natuurlijk om te gaan shoppen. In dit mooie centrum is op elke verdieping een specialisme te vinden zoals sportkleding, media-apparatuur, dames- of herenkleding, e.d.. Op de bovenste etage zien we heel veel kleine winkeltjes waar je massages kunt krijgen. Dat lijkt ons wel wat want de ‘Fish spa’ hoort nou eenmaal bij de Maleisische cultuur en als we in een land zijn, willen we wel wat van die cultuur ervaren. We krijgen te horen dat de massage uit visjes bestaat die je dode huidcellen er af knabbelen, het moet een licht tintelend gevoel geven en moet zeer ontspannend werken, een bijzondere ervaring dus.
Ik was m’n voeten en ga op de rand van het bad zitten, tegenover mij zitten twee Maleisiërs te genieten van de heerlijke voet massage. Ik laat m’n voeten bungelen over de rand en m’n tenen raken het water, onmiddellijk schieten er tig visjes naar mijn voeten toe. Natuurlijk gil ik het uit, ook al mocht dit niet van Albert, maar ik kan het niet laten. Ik laat me niet kennen en probeer m’n voeten nogmaals in het water te doen, ik houd het amper een paar seconden vol want ze kriebelen en knabbelen en ik vind het doodeng. Vooral de enorm grote (4 cm i.p.v. 3 cm) vissen ‘bijten’ echt in je voeten. Zelfs de ruimte tussen je tenen weten ze maar al te goed te vinden. Albert staat aan de zijkant schuddebuikend te lachen met de videocamera in de hand. Daar sta ik vast en zeker triomfantelijk op….. NOT!
De Maleisiërs tegenover mij zitten gezellig te kletsen met elkaar en hebben het vast over ‘die lange blonde giebel’ die tegenoverin het bad zit met haar voeten die boven het water bungelen. Ze kijken me af en toe lachend aan maar gaan daar na gewoon weer verder met hun gesprek.
Nu is het Alberts beurt, Albert gaat net zoals ik op de rand zitten en doet zijn voeten in het water. Alle vissen (maar dan ook allemaal) stormen op Alberts voeten af, jammie, vers voedsel zullen ze wel denken… Maar Albert laat zich niet kennen en houdt hoe dan ook zijn voeten in het water. Ze blijven sabbelen en knabbelen, hij kijkt mij aan en vraagt waar ik nou zo moeilijk om doe… Hij voelt amper wat en vindt het wel lekker.
Natuurlijk laat ik me dan ook niet kennen en probeer mijn voeten weer in dat bad te doen waar die honderden visjes in zwemmen, maar voordat ik dat doe, zie ik in gedachten al die visjes op mij afstormen en met die enorme grote hoek- en snijtanden in mijn tedere voetjes gaan happen….. niet echt een fijn vooruitzicht en voordat ik het weet bungelen mijn benen weer boven in plaats van in het water. Meerdere malen probeer ik het maar ik houd het echt amper vol, Albert amuseert zich prima en hij vindt het zelfs plezierig. Gelukkig hebben de visjes toch nog kunnen genieten van een Nederlandse delicatesse.
Toch is het een ervaring om nooit meer te vergeten, een absolute aanrader dus (als je van dit soort massages houdt)….. maar die gevinde beestjes zullen nooit mijn beste vriendjes worden ;-)))