Live aboard Malediven..Manta Madness

Door: Casperencora

Geplaatst op Jan 17, 2011

Malediven live aboard 2010

De stoel naast ons blijft vrij, wat een mazzel. Languit met een IPod naar muziek luisteren voor onder de te schieten film, de ideeën zijn er al nu nog het beeldmateriaal, zal het lukken? De beentjes languit, de eerste vlucht uitzitten.

Koffie, thee, briefing!
Wij zijn er! Op het vliegveld verzamelen bij Bas, nog even snel bij de farmacie antibiotica voor je oren kopen en op naar de boot. Er zit zoveel organisch materiaal in het water dat bijna iedereen binnen 3 dagen een gehoorgangontsteking ontwikkeld dus uit voorzorg maar wat inslaan. Wij zijn benieuwd. Het is warm en de reis was vermoeiend. Weinig geslapen en al met al toch 18 uur onderweg.

De boot is redelijk Spartaans. De hutten met een soort van stapelbedden zijn klein. De douche en de wc ook. Je kan er je kont niet keren en de deur gaat richting douche open en dan zit je nogal klem. Wc papier kan niet door de wc, dat gaat in een afvalbakje. Ja, wij zijn weer aan boord van een schip. Het voelt wel weer lekker. De deining van de boot, wiegen in je bed. Mijn benen moeten weer even wennen. Het lijkt wel of je in een permanente staat van dronkenschap verkeert.

De afgelopen 2 live aboards hebben Hanifaru Bay niet aan kunnen doen vanwege het weer. Nu is het voor ons springtij afwachten en hopen dat de vooruitzichten kloppen. De wind zal vanaf zondag gaan minderen aldus de voorspelling. Fingers crossed. Daarvoor komen wij hier!

Na terugkomst en diner werd het al snel rustig. Rond negen uur lag iedereen in zijn bedje waarna wij om half zes geroepen werden met; Koffie, thee, briefing!
Een liveaboard is een duikbootcamp. Opstaan en gaan slapen met het ritme van de zon. Half zes op…rond negen uur op zijn laatst naar je mandje. Drie duiken per dag in de stroming, zwaar maar leuk!


Hanifaru Bay, Baa Atoll – omgedoopt tot Hanifaru Nee, Bah atoll debacle
Ja wij gaan! Wij zijn nu de eerste boot die het lukt om de oversteek te maken. De wind is gezakt naar acceptabel, de stroming is over zijn sterkste punt. We gaan het proberen. Blijkt dat het buiten de baai toch nog te wild is dan gaan we terug. Toch voor de zekerheid maar zeeziekte tabletten ingenomen. Ik heb zeebenen maar die reis naar Koh Tao toen ik zwanger was, zal ik niet gauw vergeten, zwaar zeeziek.

Na een kleine 6 uur varen waren wij aangekomen. Je voelde de spanning in de groep stijgen. Zou het nu dan toch echt gaan gebeuren? De dhoni kwam er ook aan, direct omkleden en op naar die befaamde baai. We plonsen erin met het hart in de keel! Het zicht is slecht. Het lijkt Zeeland wel. Groen en melkachtig. We zwemmen op koersje 270 uit en komen al gauw bij een poetsstation daar cirkelen 5 manta’s. Ze komen zo dichtbij dat je het idee hebt dat je moet bukken om ze niet te raken. Wat een prachtige dieren zijn het.

Casper maakt nog 3 duiken en het zit niet mee. De honderden manta’s blijven weg. Het zijn er maar 2 of slechts 1. We weten in ieder geval dat je moet duiken bij ingaande stroming dan komt de plankton mee de baai in. Helaas hebben we geen grote hoeveelheden gezien dus we besluiten verder te gaan.

Wij gaan duiken op Rashdoo. Wat een prachtige stek. Het ziet er uit als een bergkam. Aan de ene zijde gaat het zo een 200 meter de diepte in. De andere zijde zie je een zandvlakte op zo een meter of 30. Het rif wordt bevolkt door duizenden blauwe trekkersvisjes en nog veel meer kleine rifvissen. Het is kraakhelder. Aan de diepe kant, nestel ik mij in het rif waar 15 grijze rifhaaien patrouilleren. Je kan mij daar uren zetten….

Een snelle afdaling is een must anders mis je de Thila of beland je te ver aan het einde en moet je heel lang jezelf vooruit trekken om bij het stroompunt te komen.

De bedoeling is dat je het stroompunt opzoekt. Een Thila is een eiland die tussen de 8-23 meter onder water begint. De stroming splitst op het begin van de Thila, dit wordt het stroompunt genoemd. De stroming wordt gesplitst op het eiland, links en rechts en hier is het dus rustiger en vind je alle grote vis!

Wij duiken op Kondooma Thila. Het zal stromen. Op de schaal van 0-10 is dit een
8. Er wordt aangeraden om de camera’s maar thuis. Je zal je handen nodig hebben om houvast te zoeken op het rif. Ik voel een lekkere spanning in mijn lijf.

De kapitein roept: OK JUMP! Zo snel mogelijk achter elkaar aan het water in. Ik ben de vierde en dus laatste van mijn rijtje. Ik hou mijn neus permanent vast terwijl ik zo hard mogelijk naar beneden vin. Ik zie alleen maar blauw en het lijkt alsof er bijna geen stroming staat totdat ik in de diepte de Thila zie verschijnen die in razend tempo onder mij doorschiet. Nog harder trappen! Ik moet er komen! Ik sla mijn handen in het rif. Casper zie ik zo een 20 meter voor mij. Ik klim moeizaam naar hem toe.

Aan de zijkant aangekomen pak ik de rand van het rif en probeer over de rand te kijken. De stroming blaast mij echt bijna weg en ik kan dit qua kracht niet lang volhouden. Ik zie geen Jacks. Wij laten los om met een rotgang weggeblazen te worden.

Op zoek naar het haaienpunt. Ik zie een mooie uitstulping waar ik op gok. Ik pak het met beide handen en mijn lijf slaat direct 180 graden mee in de stroming. Daar hangen wij dan als een vlaggetje in een storm. Dit is net een achtbaan, wauw, wat een kick!

Wij hebben veel mooie duiken gemaakt. De Malediven blijven een prachtige bestemming voor waanzinnige duiken. Voor ons zit de duiksafari er helaas weer op.