Don Det, een van de 4000 eilanden in de Mekong, Zuid-Laos. We waren van Don Det naar Don Khon gefietst en waren daar aangekomen op de zuidpunt van het eilandje. Aan de overkant van de Mekong zagen we Cambodja liggen. Drie Spaanse meiden die we steeds tegenkwamen deze reis (dat gebeurt wel vaker) meldden ons dat het hier goed dolfijnen kijken was. Het was inmiddels 17.00 uur en de beste tijd om de Irrawaddydolfijnen te ontwaren. Dus maar eens rondgevraagd of er hier ook bootjes de Mekong opgingen en al gauw werd er wat geschreeuwd en geroepen en voor we het wisten zaten we voor 6 dollar pp (een tourtje vanaf Don Det regelen was 20 dollar) in een klein smal bootje met deze man aan het roer. Best veel dolfijnen gezien en een schitterende zonsondergang meegepikt!
Volgens de meest recente schattingen zijn er nog zo' n 100 tot 300 exemplaren over. Tijdens de terreur van de Rode Khmer zijn er duizenden dolfijnen afgeslacht omdat de olie nodig was voor het draaiende houden van de oorlogsmachinerie. Ook de laatste jaren loopt het aantal dolfijnen nog steeds terug. Daar zijn twee oorzaken voor. De vissers in Zuid-Laos zijn overgestapt van de traditionele vismethoden op grote plastic netten. Raakt een dolfijn hierin verstrikt, kan hij zich met geen mogelijkheid bevrijden en verdrinkt. En in Noord-Cambodja wordt "gevist" met handgranaten, die daar vrijelijk te koop (schijnen te) zijn. Trek de pin uit de handgranaat en gooi de granaat in het water. De door de ontploffing ontstane schokgolf doodt alle vissen in de buurt. Die komen bovendrijven en kunnen dan gemakkelijk uit het water worden geschept. Maar ook dolfijnen worden hiervan het slachtoffer. Men verwacht dat, indien er geen drastische maatregelen worden genomen ter bescherming van deze soort, er binnen 10 jaar geen
Irrawaddy-dolfijnen meer zullen zijn.