9 en 10 december: relaxen in Vang Vieng
Noord Laos
Laos
Montsemario
9 en 10 december: relaxen in Vang Vieng
Na een busreis van vier uur (waar wij helemaal niets van hebben meegekregen omdat we beiden in slaap zijn gevallen, komen we aan op het busstation van Vang Vieng. Eenmaal daar eerst maar weer op zoek naar een hostel. Ondanks dat het hoogseizoen is, hebben ze zo'n beetje overal nog kamers, tegen mooie prijzen (uiteindelijk slapen we voor 4,50 per nacht voor 2 personen!). Enig nadeel van het zoeken naar hotels -die we eerst graag oppervalkkig inspecteren- is dat de schoenen overal uitgetrokken moeten worden om binnen te mogen, waardoor het bekijken en vergelijken van kamers van verschillende hostels een behoorlijk gedoe is (Mario heeft uiteindelijk zijn slippers aangetrokken en is bij de laatste hostelkandidaten alleen gaan kijken). De eerste middag in Vang Vieng hebben we vooral het dorp bekeken (er is weinig te zien) en gedaan waar het hier bekend om staat: relaxen (dat gaat ons steeds beter af!). Vang Vieng ligt aan de Mekong rivier en is gelegen tussen het karstgebergte, hetgeen mooie plaatjes geeft! We lijken nog een beetje last te hebben van een jetlag want we hebben al vrij vroeg zin om te gaan slapen, en doen dat dan ook maar. Met als enige nadeel dat we beiden rond middernacht klaarwakker zijn! Tijd voor een spelletje dan maar! Gelukkig hebben we op de tablet Risk en het Kolonisten kaartenspel bij ons, een erg grappige ervaring! Uiteindelijk zijn we beiden moe genoeg om te gaan slapen.
De tweede dag hebben we mountainbikes gehuurd met het idee het gebied beter te verkennen en een rondje van 30 km te fietsen (soms in de brandende zon!). Het belooft een mooie route te worden tussen de weilanden, dropjes en met als achtergrond de bergen. Het loopt uiteindelij iets anders.... Niet alleen omdat de weg waarover we fietsen enorm tegenvalt (onverharde weg vol stenen, (vooral voor Montse een enorme uitdaging), maar ook omdat we bij de " Blue Lagoon" aankomen (na ongeveer 6 km fietsen). Dit plaatje herkennen we van de foto's van Juan en Gaby (Argentijns paar die wij vorig jaar leerden kennen in China) en is een mooi klein meertje met schitterend blauw water. Idyllisch gewoon. Boven het meertje hangt een grote boom, waar schommels aan zijn gehangen en een trap er tegenaan, zodat je eraf kunt springen in het water (zie foto's). Super mooi, wel erg toeristisch! Helaas voor Montse heeft zij haar bikini niet aan of mee, dus besluit zij heerlijk plaats te nemen aan de kant, in het zonnetje. Mario heeft wel -toevallig- zijn zwembroek aan en klimt als een ware tarzan de boom in om vervolgens in het water te springen. Het is een heerlijk ontspannen middag, waarop weinig anders doen dan ' chillen'. DIT is vakantie! Op de terugweg komen we nog langs een enorme kudde koeien die voor niemand aan de kant gaan en komen we na een heerlijke dag over de bamboo brug weer terug aan in Vang Vieng.
We konden niet anders dan dit gebied met Yangshuo vergelijken (zie de blog van vorig jaar, in China). Het landschap is vergelijkbaar, maar iets minder dramatisch of spectaculair. Maar nog steeds hartstikke mooi. We hebben wel hier iets gevonden waar we vorig jaar te laat voor waren: het is er minder massal. Nog steeds toeristisch, maar nog niet tot de volle 100% uitgebuit. Bij het verlaten van Vang Vieng fietsten we langs dorpjes waar mensen hun gewone leven leidden, en dit leven stond niet in het teken van het toerisme.
Een verschijnsel dat we verwacht hadden, maar niet gevonden hebben, is het party-centrum waar de Lonely Planet het over had. De massa-feesten tot in de kleine uurtjes zijn niet meer. Vang Vieng ademt heel de dag en nacht rust uit. Zoals het vroegah schijnbaar ook was (in de hippie-tijd?). En die rust is terug. Een goede ontwikkeling, als je het ons vraagt.
Ps. 1 Deze twee dagen hebben we overigens alleen westers gegeten, niet omdat we daar nou perse zoveel zin in hadden, maar meer omdat alles hier is ingesteld op de westerlingen en er weinig lokaal eten te krijgen is!
Ps. 2 Aangezien dit dorpje in theorie in een Malaria gebied ligt, hebben we een poging gedaan om het musquito-net op te hangen, viel niet mee en aangezien er geen haakje aan het plafond hing, hebben we de waaier maar gebruikt om het net aan op te hangen! Gelukkig zijn we vanaf morgen weer in de stad en zijn we voorlopig van het malarianet af!
Morgen vertrekken we met minivan naar Luang Prabang. Dit is volgens de Lonely Planet een hele mooie route door de bergen heen (maar wel lang, maar liefst 6 uur!). To be continued....
Foto's
